Anonim
DIASTASIS RECTI
Tytułem wstępu
Słowo ‘diastasis’ pochodzi z języka greckiego i oznacza separcję, rozdzielenie; ‘recti’ odnosi się do mięśnia prostego brzucha (rectus abdominis).
W języku polskim termin oznacza rozstęp/szczelinę mięśnia prostego brzucha.
W tym artykule postaram się krótko i przystępnie (mam nadzieję
) omówić tą, dość powszechną w okresie ciąży i połogu, kobiecą przypadłość.
W przypadku diastasis (będę tutaj używać tego terminu, bo jest nim łatwiej operować w tekście niż polską wersją) mamy do czynienia z rozsunięciem się, rozstępem pomiędzy prawym a lewym „płatem” mięśnia prostego brzucha pokrywającego przednią ścianę jamy brzusznej. Szczelina ta ciągnie wzdłuż kresy białej (linea alba). Kresa biała jest zaś pasmem tkanki łącznej przebiegającym od mostka przez pępek do spojenia łonowego. Uściślając, są to włóka kolagenowe oraz rozcięgiena skośnych i poprzecznych mięśni brzucha. Panie, które były w ciąży wiedzą, że w tym okresie skóra wzdłuż kresy zabarwia się na kolor ciemniejszy (ta ciemna kreseczka to w terminologii medycznej ‘linea nigra’)
Poniższy rysunek przedstawia anatomię mięśni brzucha:
Jak już wspomniałam, distasis jest powszechna wśród ciężarnych. Powstaje ona gdy tkanka łączna kresy białej ulega zcienieniu wskutek nacisku rosnącej macicy od strony wnętrznej jamy brzusznej. Dodatkowo przyczyniają się ku temu hormony, których zadaniem jest „rozmiękczenie” tkanek łącznych w przygotowaniu do porodu. Ryzyko wystąpienia diastasis zwiększają ciąże wielokrotne, bliźniacze, duża ilość wód płodowych oraz spore gabaryty dziecka. Nie bez znaczenia jest tez kondycja mięśni korpusu. Do tego kobiety drobne narażone są bardziej na jej wystąpienie.
I coś może zaskakującego Ryzyko wystąpienia diastasis oraz powiększenie już obecnej zwiększa robienie BRZUSZKÓW 
Dlatego od drugiego trymestru ciąży należy ich bezwzględnie zaprzestać.
Diastasis pojawia się typowo w 2. połowie ciąży, ale zdecydownie bardziej widoczna jest w okresie połogu, kiedy to naciągnięta skóra i mięśnie rozluźniają się po po urodzeniu dziecka.
Jak wygląda diastasis? Na rysunku anatomicznym tak:
A w praktyce tak:
Kiedy kobieta położy się na plecach i napnie mięśnie brzucha, próbuje unieść w tej pozycji łopatki lub po prostu wstaje z pozycji pół- i leżącej, przez środek, pomiędzy połówkami brzucha pojawia się takie „wzniesienie”. Jest ono miękkie i czasem, w zaawansowanej ciąży, można przez nie wyczuć, a nawet złapać nóżkę czy rączkę dziecka To miękkie coś to po prostu osłonięta jedynie skórą otrzewna, a bezpośrednio pod nią, ściana macicy.
Jak już wspomniałam powyżej, diastasis w czasie ciąży to przypadłość powszechna: w 2. trymestrze ciąży występuje u ok. 30% kobiet, a u ok. 70% w 3. trymestrze.
Z reguły u zdrowej, sprawnej fizycznie kobiety, której nieobcy był ruch przed i w trakcie ciąży, zamyka się ona samoistnie i już w 1 tygodniu po urodzeniu jest zdecydowanie mniejsza, a odpowiednie ćwiczenia w trakcie ciąży i ‘rehabilitacja połogowa’ (o tym nieco później) sprawia, że diastasis w tygodniu 8 jest już naprawdę niewielka
Obecność diastasis może czasem być przyczyną lub nasilić powszechne w ciąży bóle krzyża, gdyż rozdzielone mięśnie są słabsze i nie „trzymają” tułowia tak stabilnie, jak powinny. Może też osłabić mięśnie dna miednicy (ciężka macica wraz z zawartością opiera się na nich całym ciężarem) i spotęgować niemiłą dolegliwość, jaką jest nietrzymanie moczu w czasie ciąży.
Jak możesz sprawdzić, czy masz diastasis?
Oczywistą oznaką diastasis jest wspomniane już przeze mnie „wzniesienie”.
Możesz też przeprowadzić samo-badanie w następujący sposób:
1. Połóż się płasko na plecach z kolanami ugiętymi i stopami opartymi całą powierzchnią o podłogę.
2. Jedną dłoń połóż na karku, drugą na brzuchu, kierując palce prostopadle w kresę białą, tuż powyżej pępka.
3. Mając zupełnie rozluźnione mięśnie brzucha, naciśnij palcami na kresę białą.
4. Unieś łopatki przez „zrolowanie” tułowia, tak jakbyś próbowała przytknąć mostek do pępka.
5. W tej pozycji przesuwaj palce w górę i w dół badając czy mięśnie są rozsunięte, a przestrzeń pomiędzy nimi jest miękka i czy stopniowe zwiększanie napięcia sprawia, że oba płaty mięśniowe zbliżają się do siebie i w ten sposób zamykają szczeliną.
O diastasis mówimy, kiedy:
1. Przerwa pomiędzy płatami jest większa niż na szerokość 1 palca przy pełnym napięciu mięśni brzucha
2. Nie zamyka się kiedy napinasz mięśnie brzucha w opisany powyżej sposób
3. Przy takim spinaniu brzucha pojawia się wspmniane „wzniesienie”.
Nie wpadaj w panikę, jeśli wybadasz u siebie diastasis węższą niż na 2 palce w okresie połogu. To jest normalne i powinno zniknąć samoistnie, zwlaszcza, jeśli będziesz wykonywać odpowiednie ćwiczenia.
Problem pojawia się, kiedy szczelina jest szersza niż 2.5 palca, a „wzniesienie” boli, kiedy je dotykasz, lub obecne jest ono nawet kiedy stoisz zupełnie rozluźniona. To może wskazywać na obecność przepukliny i bezwzglęsnie wymaga wizyty u lekarza. Taka przepuklina nosi nazwę 'przepulina w kresie białej', gdzie zawartość jamy brzusznej (jelita) wydostaje się na zewnątrz właśnie przez diastasis.
Zdjęcie poniżej przedstawia właśnie taką patologiczną szczelinę w trakcie badania palpacyjnego:
W tym przypadku konieczna jest interwencja chirurgiczna.
A tutaj schemat wspomnianej przepukliny:
Niestety, zaniedbania ze stony polskiej służby zdrowia, która opiekę na ciężarną ogranicza do grzebania w kroczu i wpychania kobiety na wagę
sprawia, że większość kobiet o istnieniu distasis nie ma nawet pojęcia, a kiedy się o niej dowiadują wpadają w panikę i mają wiele obaw... Ich przykładowe obawy są na przyklad takie:
- Diastasis oznacza trwałe uszkodzenie mięśni brzucha
- Zawsze konieczna jest interwencja chirurgiczna
- Mając diastasis trzeba pogodzić się z dużym brzuchem i nic nie da się z tym zrobić
- Diastasis boli
- Mięśnie brzucha po ciąży już zawsze będą słabe i sflaczałe
ŻADNE z powyższych stwierdzeń nie jest prawdziwe! Możesz mieć ładny, płaski i twardy jak deska brzuch, nawet jeśli urodziłaś kilkoro dzieci
Odpowiednio ćwicząc, możesz zrobić naprawdę wiele, aby przyspieszyć zamykanie się diastasis po porodzie
Działania należy podjąć już w czasie ciąży.
Pierwsza i najważniejsza zasada: żadnych tradycyjnych brzuszków od drugiego trymestru ciąży oraz po urodzeniu dziecka!
To najgorsze, co możesz zafundować swojemu brzuchowi
Takie ćwiczenia de facto pogłębiają szczelinę. Obciążają głównie mięsień prosty brzucha (oraz u większości ćwiczących, ze względu na tragiczną technikę, mięśnie pleców i karku
), który jest najbardziej obciążanym (naciągniętym) mięśniem.
Oczywiście, ćwiczenia mięśni brzucha są niezwykle ważne w profilaktyce i zamykaniu diastasis
Kiedy i jakie?
Ich opisy oraz kompleksowe plany treningowe w okresie ciąży i połogu znajdziesz w artykule obliques:
https://www.sfd.pl/-t451674.html
Na zakończenie, tak dla motywacji, zdjęcie pani ukazujące zmiany w wyglądzie prawidłowo ćwiczonego brzucha: dzień 6 vs tydzień 21 postpartum
Kopiowanie części lub całości artykułu bez zgody administracji forum jest zabronione!
Zmieniony przez - 4nn w dniu 2013-04-05 14:52:46
Tytułem wstępu
Słowo ‘diastasis’ pochodzi z języka greckiego i oznacza separcję, rozdzielenie; ‘recti’ odnosi się do mięśnia prostego brzucha (rectus abdominis).
W języku polskim termin oznacza rozstęp/szczelinę mięśnia prostego brzucha.
W tym artykule postaram się krótko i przystępnie (mam nadzieję
) omówić tą, dość powszechną w okresie ciąży i połogu, kobiecą przypadłość.
W przypadku diastasis (będę tutaj używać tego terminu, bo jest nim łatwiej operować w tekście niż polską wersją
) mamy do czynienia z rozsunięciem się, rozstępem pomiędzy prawym a lewym „płatem” mięśnia prostego brzucha pokrywającego przednią ścianę jamy brzusznej. Szczelina ta ciągnie wzdłuż kresy białej (linea alba). Kresa biała jest zaś pasmem tkanki łącznej przebiegającym od mostka przez pępek do spojenia łonowego. Uściślając, są to włóka kolagenowe oraz rozcięgiena skośnych i poprzecznych mięśni brzucha. Panie, które były w ciąży wiedzą, że w tym okresie skóra wzdłuż kresy zabarwia się na kolor ciemniejszy (ta ciemna kreseczka to w terminologii medycznej ‘linea nigra’)
Poniższy rysunek przedstawia anatomię mięśni brzucha:
Jak już wspomniałam, distasis jest powszechna wśród ciężarnych. Powstaje ona gdy tkanka łączna kresy białej ulega zcienieniu wskutek nacisku rosnącej macicy od strony wnętrznej jamy brzusznej. Dodatkowo przyczyniają się ku temu hormony, których zadaniem jest „rozmiękczenie” tkanek łącznych w przygotowaniu do porodu. Ryzyko wystąpienia diastasis zwiększają ciąże wielokrotne, bliźniacze, duża ilość wód płodowych oraz spore gabaryty dziecka. Nie bez znaczenia jest tez kondycja mięśni korpusu. Do tego kobiety drobne narażone są bardziej na jej wystąpienie.
I coś może zaskakującego
Ryzyko wystąpienia diastasis oraz powiększenie już obecnej zwiększa robienie BRZUSZKÓW
Dlatego od drugiego trymestru ciąży należy ich bezwzględnie zaprzestać.
Diastasis pojawia się typowo w 2. połowie ciąży, ale zdecydownie bardziej widoczna jest w okresie połogu, kiedy to naciągnięta skóra i mięśnie rozluźniają się po po urodzeniu dziecka.
Jak wygląda diastasis? Na rysunku anatomicznym tak:
A w praktyce tak:
Kiedy kobieta położy się na plecach i napnie mięśnie brzucha, próbuje unieść w tej pozycji łopatki lub po prostu wstaje z pozycji pół- i leżącej, przez środek, pomiędzy połówkami brzucha pojawia się takie „wzniesienie”. Jest ono miękkie i czasem, w zaawansowanej ciąży, można przez nie wyczuć, a nawet złapać nóżkę czy rączkę dziecka
To miękkie coś to po prostu osłonięta jedynie skórą otrzewna, a bezpośrednio pod nią, ściana macicy.
Jak już wspomniałam powyżej, diastasis w czasie ciąży to przypadłość powszechna: w 2. trymestrze ciąży występuje u ok. 30% kobiet, a u ok. 70% w 3. trymestrze.
Z reguły u zdrowej, sprawnej fizycznie kobiety, której nieobcy był ruch przed i w trakcie ciąży, zamyka się ona samoistnie i już w 1 tygodniu po urodzeniu jest zdecydowanie mniejsza, a odpowiednie ćwiczenia w trakcie ciąży i ‘rehabilitacja połogowa’ (o tym nieco później) sprawia, że diastasis w tygodniu 8 jest już naprawdę niewielka
Obecność diastasis może czasem być przyczyną lub nasilić powszechne w ciąży bóle krzyża, gdyż rozdzielone mięśnie są słabsze i nie „trzymają” tułowia tak stabilnie, jak powinny. Może też osłabić mięśnie dna miednicy (ciężka macica wraz z zawartością opiera się na nich całym ciężarem) i spotęgować niemiłą dolegliwość, jaką jest nietrzymanie moczu w czasie ciąży.
Jak możesz sprawdzić, czy masz diastasis?
Oczywistą oznaką diastasis jest wspomniane już przeze mnie „wzniesienie”.
Możesz też przeprowadzić samo-badanie w następujący sposób:
1. Połóż się płasko na plecach z kolanami ugiętymi i stopami opartymi całą powierzchnią o podłogę.
2. Jedną dłoń połóż na karku, drugą na brzuchu, kierując palce prostopadle w kresę białą, tuż powyżej pępka.
3. Mając zupełnie rozluźnione mięśnie brzucha, naciśnij palcami na kresę białą.
4. Unieś łopatki przez „zrolowanie” tułowia, tak jakbyś próbowała przytknąć mostek do pępka.
5. W tej pozycji przesuwaj palce w górę i w dół badając czy mięśnie są rozsunięte, a przestrzeń pomiędzy nimi jest miękka i czy stopniowe zwiększanie napięcia sprawia, że oba płaty mięśniowe zbliżają się do siebie i w ten sposób zamykają szczeliną.
O diastasis mówimy, kiedy:
1. Przerwa pomiędzy płatami jest większa niż na szerokość 1 palca przy pełnym napięciu mięśni brzucha
2. Nie zamyka się kiedy napinasz mięśnie brzucha w opisany powyżej sposób
3. Przy takim spinaniu brzucha pojawia się wspmniane „wzniesienie”.
Nie wpadaj w panikę, jeśli wybadasz u siebie diastasis węższą niż na 2 palce w okresie połogu. To jest normalne i powinno zniknąć samoistnie, zwlaszcza, jeśli będziesz wykonywać odpowiednie ćwiczenia.
Problem pojawia się, kiedy szczelina jest szersza niż 2.5 palca, a „wzniesienie” boli, kiedy je dotykasz, lub obecne jest ono nawet kiedy stoisz zupełnie rozluźniona. To może wskazywać na obecność przepukliny i bezwzglęsnie wymaga wizyty u lekarza. Taka przepuklina nosi nazwę 'przepulina w kresie białej', gdzie zawartość jamy brzusznej (jelita) wydostaje się na zewnątrz właśnie przez diastasis.
Zdjęcie poniżej przedstawia właśnie taką patologiczną szczelinę w trakcie badania palpacyjnego:
W tym przypadku konieczna jest interwencja chirurgiczna.
A tutaj schemat wspomnianej przepukliny:
Niestety, zaniedbania ze stony polskiej służby zdrowia, która opiekę na ciężarną ogranicza do grzebania w kroczu i wpychania kobiety na wagę
sprawia, że większość kobiet o istnieniu distasis nie ma nawet pojęcia, a kiedy się o niej dowiadują wpadają w panikę i mają wiele obaw... Ich przykładowe obawy są na przyklad takie:
- Diastasis oznacza trwałe uszkodzenie mięśni brzucha
- Zawsze konieczna jest interwencja chirurgiczna
- Mając diastasis trzeba pogodzić się z dużym brzuchem i nic nie da się z tym zrobić
- Diastasis boli
- Mięśnie brzucha po ciąży już zawsze będą słabe i sflaczałe
ŻADNE z powyższych stwierdzeń nie jest prawdziwe! Możesz mieć ładny, płaski i twardy jak deska brzuch, nawet jeśli urodziłaś kilkoro dzieci
Odpowiednio ćwicząc, możesz zrobić naprawdę wiele, aby przyspieszyć zamykanie się diastasis po porodzie
Działania należy podjąć już w czasie ciąży.
Pierwsza i najważniejsza zasada: żadnych tradycyjnych brzuszków od drugiego trymestru ciąży oraz po urodzeniu dziecka!
To najgorsze, co możesz zafundować swojemu brzuchowi
Takie ćwiczenia de facto pogłębiają szczelinę. Obciążają głównie mięsień prosty brzucha (oraz u większości ćwiczących, ze względu na tragiczną technikę, mięśnie pleców i karku), który jest najbardziej obciążanym (naciągniętym) mięśniem.
Oczywiście, ćwiczenia mięśni brzucha są niezwykle ważne w profilaktyce i zamykaniu diastasis
Kiedy i jakie?
Ich opisy oraz kompleksowe plany treningowe w okresie ciąży i połogu znajdziesz w artykule obliques:
https://www.sfd.pl/-t451674.html
Na zakończenie, tak dla motywacji, zdjęcie pani ukazujące zmiany w wyglądzie prawidłowo ćwiczonego brzucha: dzień 6 vs tydzień 21 postpartum
Kopiowanie części lub całości artykułu bez zgody administracji forum jest zabronione!
Zmieniony przez - 4nn w dniu 2013-04-05 14:52:46
7
Krzysztof Piekarz
