Tamoxifen

Tamoxifen podnosi pozom testosteronu ???

Krotko mowiac podnosi

Krótko mówiąc czyli jest jakieś ale ? Jakie skutki uboczne ? Lepszy od clomidu jest ? Łapie zmulenie?

w jakim celu chcesz to brać jako pct?

tamoxyfen ma dodatni jak i ujemny wpływ na testosteron.

Zasadniczo po cyklu moze podniesc poziom testosteronu, ale patrzac pod katem analogi, to obniza poziom estro, a nizszy poziom estro to nizszy poziom testo taka analogia kurde mac.

Jak kto zna angielski niech znajdzie w oryginale ale translator od biedy daje rade. Wynika ze te mniejsze dawki doskonale daja rade.Długie stosowanie duzych dawek moze miec wpływ na stłuszczenie watroby ale to juz mój komentarz. Jedna grupa brała 5-10 mg a druga dwa razy dziennie po 10 mg.Przeanalizować i przemyslec.

Wpływ niższych kontra wyższe dawki tamoksyfenu na przysadka-gonad i indeksów plemników w oligozoospermic mężczyzn.
Dony JM , Smals AG , Rolland R , Fauser BC , CM Thomas .
Streszczenie
Podawanie antyestrogenu tamoksyfenu na miesiąc do 12 pacjentów z idiopatycznym Oligozoospermia znacznie zwiększa średnią podstawową testosteronu (T), jak i reakcje hormonu luteinizującego (LH) i hormonu folikulotropowego (FSH) w celu ciągłego uwalniania hormonu luteinizującego (LHRH Średnie stężenie plemników i całkowita produkcja spermy zwiększona o około 70% po upływie okresu leczenia średniej 5,5 + / - 0,4 miesięcy. Nie stwierdzono statystycznie znaczących różnic pomiędzy tymi dwoma znaleziono podgrupach pacjentów leczonych albo dawki dolnej (5 lub 10 mg, raz dziennie) lub wyższa z tamoksyfenem (10 mg dwa razy dziennie), w odniesieniu do podstawy lub LHRH gonadotropiny i stymulowanej odpowiedzi testosteronu lub E2 / T stosunek i wpływ na gęstość spermy i całkowitej produkcji spermy. W obu podgrupach ruchliwość plemników i morfologia pozostały niezmienione. Podsumowując tamoksyfenu wyższe dawki w tym badaniu nie są lepsze od dawek niższych wpływ na gęstości średniej poprawę całkowitej produkcji spermy , nasienia i testosteron.

Całe badanie dokładnie opisane w necie ale trzeba sobie poszukac.Gdzieś mi znikneło . Moim zdaniem w dopingu zostawiłbym tradycyjne dawki nolvy przy odbloku ze wzgledu na czas trwania eksperymentu rózny od czasu odbloku. Badanie wskazuje jednoznacznie na wzrost poziomu testosteronu po zastosowaniu tamoxa.Tyle .Pozdro.

Wklejam orginal bo osobiscie tlumacznia nie rozumiem

Effect of lower versus higher doses of tamoxifen on pituitary-gonadal function and sperm indices in oligozoospermic men.
Dony JM, Smals AG, Rolland R, Fauser BC, Thomas CM.
Abstract

Administration of the antiestrogen tamoxifen for one month to 12 patients with idiopathic oligozoospermia significantly increased the mean basal testosterone (T) level and the responses of luteinizing hormone (LH) and follicle stimulating hormone (FSH) to constant luteinizing hormone releasing hormone (LHRH) infusion but did not significantly influence the mean oestradiol (E2) levels or the E2 over testosterone ratio. Mean sperm concentration and total sperm output increased by about 70% after a mean treatment period of 5.5 +/- 0.4 months. No statistically significant difference was found between the two subgroups of patients treated with either the lower (5 or 10 mg once daily) or higher dose of tamoxifen (10 mg twice daily) with respect to basal or LHRH stimulated gonadotropin and testosterone response or the E2/T ratio and the effect on sperm density and total sperm output. In both subgroups the sperm motility and morphology remained unchanged. In conclusion higher doses of tamoxifen in this study prove not to be superior to lower doses in improving mean sperm density and total sperm output. The relative small percentage of patients achieving normalisation of only these sperm parameters pleads for further search for more effective selection of patients and other more effective treatment modalities in patients with idiopathic oligozoospermia.



Zmieniony przez - miczelx w dniu 2012-12-21 09:50:08

Tu jeszcze kilka badań odnoszacych sie do sermów zarówno tamoxa jak i cloma.<Może kogos zainteresuja. Wklejam to murzynskie tłumaczenie bo zdaje sobie sprawe ze sporo kolegów nie zna języków.


Streszczenie
Tamoksyfen i klomifenu są selektywne modulatory receptora estrogenowego (SERM), powszechnie stosowane jako terapia po cyklu (PCT) po cyklu (androgenne) sterydów anabolicznych (AAS), aby przywrócić poziom testosteronu. W tym artykule zebraliśmy odpowiednie badania kliniczne, w których wyniki tych SERM na poziomie hormonów mierzono u mężczyzn.

Wprowadzenie
Tamoxifen (nazwy handlowe: Nolvadex, Istubal i Valodex) została odkryta w 1962 roku przez dr Arthur L. Walpole. [1] I to było około 11 lat później, w 1973, aż po raz pierwszy pojawiły się na rynku, zostały zatwierdzone przez Komitet ds. Bezpieczeństwa Leków w Wielkiej Brytanii, sprzedawany pod marką Nolvadex. Cztery lata później, w 1977 roku, podobnie zatwierdzenie zostało wydane w Stanach Zjednoczonych
Ameryki przez Food and Drug Administration (FDA). Clomiphene (nazwy handlowe: Clomid, Milophene i Serophene) została odkryta w 1956 roku przez firmę Merrel [2]. W 1967 roku FDA zatwierdziła klomifenu dla klinicznego zastosowania. Od zatwierdzenia, obie substancje są stosowane w leczeniu raka sutka i indukcji owulacji i do dzisiaj, nadal są szeroko stosowane do tego celu. Artykuł ten jest jednak do wyświetlania wyników obu substancji na poziomu hormonów u mężczyzn. W 1975 pojawiła się pierwsza recenzja oceny tych leków, zwane antioestregens, w których także rolę tych leków w męskiej płodności recenzja [3]. Wiedza walka obu leków i wpływu na ludzi, były bardzo ograniczone w czasie. Na szczęście, w nadchodzących latach, oba leki były intensywnie zostały zbadane, także u mężczyzn.

Przegląd literatury
Wykorzystując zarówno PubMed i Google Scholar, I zebrali jak najwięcej jak to możliwe, odpowiednie badania na ten temat.

Willis i wsp. [5]. Był najstarszym badanie mogłem uzyskać, opublikowana w 1977 roku. Oni mierzyli hormonalne skutki tamoksyfenu w 9 oligospermic mężczyzn. 10 mg na dobę podawano tamoksyfen do tematów na 6 miesięcy. Po 4 miesiącach, pobrano próbki krwi, i znaczący wzrost testosteronu zmierzono. Badanie to, przeprowadzone również krótki termin (7 dni) próbną tamoksyfenu w 5 normalnych ludzi. W tym krótkim czasie, tylko 10 mg dziennie, znaczący wzrost testosteronu zaobserwowano jednak pamiętać, że autorzy zmieniać podstawową LH, FSH lub odpowiedzi na GnRH gonadotropina wytworzono w krótkim procesie. Autorzy spekulują, że tamoksyfen może stymulować gonad bezpośrednio, lub zmienić jej wrażliwość na gonadotropiny lub że ma pewien wpływ na wydzielanie prolaktyny. Vermeulen et al. [4] był drugim najstarszym badanie mogłem uzyskać odnośnie tematu. Badanie, opublikowane w 1978 roku, był bardzo rst zmierzyć hormonalne skutki w normalnych mężczyzn leczonych albo SERM. Badania oceny skutków zarówno SERM w krótkim procesie okres 10 dni w normalnych mężczyzn, w wyniku oddziaływania na porównywalnych testosteronu, LH i FSH. Jednakże, odpowiedź na GnRH przysadki po podaniu klomifen, charakteryzuje się spadkiem odpowiedzi LH, autorzy podają. To nie było w przypadku tamoksyfenu. Zmniejszenie reakcji może być bardzo dobrze dzięki wysokiej dawce (150 mg), stosowanych w badaniach, a nie późniejsze badania wykazały zmniejszenie odpowiedzi GnRH w mniejszych dawkach. Również przeprowadziła dwa długoterminowe próby. Jeden z 6 tygodni, 20 mg, który otrzymał tamoksyfenu normalnych mężczyzn do 4 dziennie. Zwiększona reakcja LH i FSH zarówno obserwowano w stosunku do 10 dniach leczenia, a także dodatkowo poziom testosteronu podniesiona. Drugi był 9 próbny miesiąc, w którym 20 mg tamoksyfenu dano 21 oligospermic mężczyzn. Autorzy Zaobserwowano, że stężenie FSH tendencję do spadku po dłuższym okresie leczenia tamoksyfenem. Ale także w tej grupie pacjentów, testosteronu, LH i FSH znacząco wzrosła.
Upływem lat, i wiele innych prób w których przeprowadzono hormonalne efekty mierzone po traktowaniu albo SERM, jak można zobaczyć w tabeli 1.. Niestety, nie udało mi się znaleźć żadnych badań mierzących hormonalne skutki tamoksyfenu na hipogonadyzmem mężczyzn. Jednakże, nie jest prawdopodobne, że, ze względu na charakter leku, u mężczyzn z hipogonadyzmem nie skorzystać.

Na szczęście, istnieje pięć prób, w których efekty hormonalne klomifenem na mężczyzn z hipogonadyzmem mierzono [10] [11] [12] [18] [19].
Guay i wsp.. [11], prowadzone metodą podwójnie ślepej próby kontrolowanej placebo z clomiphene w której 17 mężczyzn, u których zdiagnozowano wtórnego hipogonadyzmu, dostali 50 mg clomiphene trzy razy w tygodniu przez 2 miesiące. LH, FSH i testosteronu wszystkim znacznie wzrosły. Wzrost testosteronu po 2 miesiącach był niemal identyczny ze wzrostem mierzonego po 1 miesiącu (przy nieznacznie zmniejsza się po pierwszym miesiącu). W badaniu tym, wolnego testosteronu zmierzono także, która wzrosła równolegle całkowitego testosteronu. W celu dalszej analizy wtórnego, pacjentów oddzielone mężczyzn z lub bez cukrzycy, nadciśnienia lub obu. Stymulowane całkowity poziom testosteronu nie był dierent w obu grupach, ale wolny poziom testosteronu wykazała trend w kierunku istotności (p <0,11) u mężczyzn bez cukrzycy lub nadciśnienia, autorzy zauważają. Jednak ze względu na niewielką liczebność próby, to jest trudne do znaczenia dowodu i badań dodatkowych są uzasadnione, aby wyciągać wnioski.

W 2003 roku, Guay et al. prowadzone większe próby, z nie 17, lecz 173 mężczyzn hipogonadyzmem. Protokół pozostała taka sama, 50 mg klomifenu trzy razy w tygodniu, w ciągu 4 miesięcy, z wyjątkiem tym razem zamiast 2. Wolnego testosteronu wzrost był porównywalny z poprzednim badaniu,. Wzrost wolnego testosteronu w 78% i 104% w mierzono poprzednim i pracy, odpowiednio, (całkowity testosteron nie mierzono 2003 procesu). Umiarkowana różnica może najprawdopodobniej przyczyniły się do dłuższego czasu trwania 2003 rozprawę. Oba badania nie zauważyć istotny związek między wiekiem i malejącą reagowania clomiphene. W 2003 badania, nawet po odjęciu kilku badaniach predyktorów ten związek był nadal bardzo silny. Ponadto wszystkich klinicznych czynników predykcyjnych reakcji pacjenta, tylko cukrzyca zbliżył istotności statystycznej. Pacjentów z cukrzycą było 55% rzadziej niż u pacjentów bez cukrzycy reagowania na klomifenu leczenia (P = 0:06), zauważają autorzy. Warto zauważyć, że palacze papierosów było żadnej różnicy w porównaniu do reakcji osoby niepalące. Podczas gdy pacjenci z obu badań Guay i wsp.. były stosunkowo stary (średnia z 60 lat w 1995 i 54 roku badania na 2003 prób), średnia wieku tych hipogonadyzmem mężczyzn w badaniu przeprowadzonym przez Shabsigh et al. [10] w 2005 r. wynosił 39 lat. Jak stwierdził Guay et al. istnieje związek między wiekiem i zmniejszenie reakcji na clomiphene. Ponadto, wydaje się, że stały spadek testosteronu u mężczyzn w wieku [24]. Ostatnie badania wskazują, może to być spowodowane gromadzenia wiekiem choroby współistniejące [25]. Niemniej jednak, związek pozostaje.

Shabsigh wsp.. sprawozdanie wzrost testosteronu 146% po 4-6 tygodniach 25 mg klomifenu dobę. Niewielki dodatni wzrost między tego badania i Guay et al. (2003) może być w części ze względu na wiek średniej różnicy między obu badaniach. Jednakże, oba badania nie różnią się także protokół dawkowania (50 mg trzy razy na tydzień w Guay et al. Vs 25 mg codziennie Shabsigh et al.) I czas trwania (2 miesiące w Guay et al. Vs 4-6 tygodni w Shabsigh i in.) Które jednak nie jest prawdopodobne, aby korzystny wpływ poziomu testosteronu. Ponadto, jak wspomniano powyżej, różnica jest mała. Niestety Shabsigh wsp.. nie zgłosiło poziom wolnego testosteronu.

Innym godnym badanie jest prowadzone przez Tenover trial in. [16] w 1991 roku. Pacjenci (n = 10) były w zdrowej i otrzymała 100 mg klomifenu codziennie przez 2 miesiące. Wzrost całkowitego testosteronu obserwowano 233%, a ponadto skrajny wzrost nie płci globuliny wiążącej hormony testosteronu związanego (nSHBG-T) 961% stwierdzono. Celem badania była ocena, na pytanie związane z wiekiem zaburzenia jąder poprzez ocenę, czy podnoszenie surowicy gonadotropin nad prawidłowym stężeniem zakresie przez dłuższy czas u zdrowych starszych mężczyzn może spowodować doprowadzeniu ich czynności gonad na podobnym poziomie, że znalazł się w młodych dorosłych mężczyzn. W tym badaniu, 5 zdrowych młodych mężczyzn, dorosłych (średnia wieku 29 lat) i 5 zdrowych starszych mężczyzn (średni wiek 73 lat) byli zatrudnieni. I rzeczywiście, jeśli spojrzymy na podwyższeniu nSHBG-T po 2 miesiącach clomiphene, odpowiedź jest ogromnie dierent między obu grupami. 961% wzrost wspomniano wcześniej, jest średnią z obu grup, jeśli będziemy tylko obserwować młodych ludzi, co stanowi wzrost o 1410% w nSHBG-T wychodzi na jaw. Chociaż starsi mężczyźni miał również duży wzrost nSHBG-T (512%), nadal pozostaje duża różnica między obu grupach wiekowych. Całkowitego testosteronu u młodych mężczyzn i starszych mężczyzn wzrósł z 268% i 198% odpowiednio. Jako rozliczenia androgenów nie zwiększa się z normalnym procesem starzenia, niższe stężenie androgenów w starszych mężczyzn sugerują zmniejszenie produkcji komórek Leydiga, zauważają autorzy.

Ostatni, ale nie najmniej są dwie pozostałe próby I nie omawialiśmy w którym clomiphene zostaly przekazane hipogonadyzmem mężczyzn. I to nie tylko te dwie rzeczy mają wspólnego to, ale także mają bardzo długą fazę leczenia.

W 2011, Katz i wsp. [18]. Opublikowano badanie, w którym 86 mężczyzn z hipogonadyzmem oceniano, biorąc 25 mg klomifenu co drugi dzień i zwiększać do 50 mg co drugi dzień. Średni wiek chorych wynosił 29 lat, a średni czas trwania badania wynosił 19 miesięcy. Pacjenci byli ogólnie bardzo zdrowe. Całkowitego testosteronu, wolnego testosteronu, estradiolu, LH i FSH były znacznie wzrosły po leczeniu. Zwłaszcza, SHBG pozostała taka sama w całej terapii. Jak widać w tabeli 1, testosteronu zwiększona 152% i wolnego testosteronu w 332%. Należy zauważyć, że chociaż oba wzrost testosteronu i estradiolu, względny wzrost estradiolu była wyższa, co prowadzi do testosteronu: estradiol stosunek 12,4 końcu obserwacji, a wynosił 7,4 na początku badania. Jednak pacjent nie rozwinął gynaecomestia. Nie było żadnych poważnych skutków ubocznych nagrane z leczenia i żaden pacjent nie zaprzestał leczenia z powodu działań niepożądanych. Clomiphene jest skuteczna i bezpieczna alternatywa dla leczenia suplementacji testosteronu u mężczyzn z hipogonadyzmem, podsumowują autorzy.

Podobne badanie niż Katz i in. została opublikowana w 2012 roku, przez Moskovic et al. [19]. 46 mężczyzn z hipogonadyzmem otrzymał Clomiphene leczenie, a średnia wieku wynosiła 44 lat (nieco starsi niż w Katz i in.) Łącznie 46 pacjentów miało 12 miesięcy klomifenu leczenia 37 pacjentów leczenie> 2 lata i 29 pacjentów> 3 lata "traktowanie. Po 1 roku leczenia, testosteronu, 168% wzrost. Poziom testosteronu, jednak nieco spadła w ciągu najbliższych 24 miesięcy leczenia. Dodatkowo wyniki densytometrii zebrano dla wszystkich pacjentów w celu określenia ich gęstość mineralną kości. Na początku badania, 28% pacjentów miało normalne densytometryczne na początku badania, to wzrosła do 50%, 48% i 55% w roku 1, 2 i 3 odpowiednio. Propertion pacjentów z osteoporozy wyjściowo 13% i 6%, 6% i 3%, odpowiednio, co do dalszych punktów czasowych. Pacjenci były wolne od skutków ubocznych, sugerując, że jest skuteczny w klomifenu długoterminowego zarządzania hipogonadyzmu, autorzy zauważają, zgodnie z ustaleniami Katz i in.

Troche zerżnałem z anglojezycznego forum a materiał pochodzi z
Jordan VC, rozwój tamoksyfenu w terapii raka piersi: hołd dla zmarłego Artura L. Walpole. Piersi 11:197-209 Badań i Leczenia Raka (1988).
Macklon NS, Stouer RL, Giudice LC, Fauser BC, nauka za 25 lat stymulacji jajników do zapłodnienia in vitro. Endocr Rev 2006;
Lunan CB, Klopper, antyestrogeny: recenzja. Clinical Endocrinology (1975)