Bull
Dieta nie ma wpływu na trądzik: skąd wzięło się takie przekonanie? (Cz. II)
Dietetyka i zdrowe odżywianie Ladies Uroda Zdrowie
W poprzedniej części przedstawiłem poważne ograniczenia dwóch badań, które przez długi czas kształtowały poglądy na temat wpływu diety na trądzik. Starałem się również wyjaśnić, że trądzik to wieloczynnikowe schorzenie, często wiążące się z zaburzeniami mikroflory jelitowej i nasilonym stresem oksydacyjnym. Dziś chciałbym zwrócić uwagę jeszcze na kilka interesujących kwestii odnośnie wpływu czynników żywieniowych na trądzik.
Autor artykułu:
Łukasz Kowalski jest doktorantem w Katedrze Dietetyki Wydziału Nauk o Żywieniu Człowieka i Konsumpcji SGGW. Prowadzi indywidualne konsultacje i seminaria dietetyczne. Jest także autorem kilkudziesięciu artykułów dotyczących żywienia i aktywności fizycznej opublikowanych w czasopismach, takich jak: Kulturystyka i Fitness Sport dla Wszystkich, Fitness Authority oraz Muscular Development.
kontakt: http://180rekompozycja.pl
Mleko a trądzik: przekonujące mechanizmy, słabe wsparcie w badaniach
Zagadnieniami związanymi z wpływem mleka i produktów mlecznych na etiologię trądziku w ostatnich latach intensywnie zajmuję się Dr. Bodo Melnik. Jedna z jego licznych publikacji w tym zakresie ukazała się ostatnio w Nestle Nutritional Workshop Series [1]. Przed zapoznaniem się z treścią artykułu można byłoby przypuszczać, że autor będzie starał się wykazać, że konsumpcja mleka (szczególnie z płatkami śniadaniowymi) nie ma wpływ na trądzik. Nic bardziej mylnego. Podobnie jak w swoich wcześniejszych publikacjach, Dr. Melnik przedstawił interesujące mechanizmy molekularne, wskazujące, że konsumpcja mleka i produktów mlecznych może sprzyjać powstawaniu zmian trądzikowych. Pokrótce mleko i niektóre produkty mleczne mają silny wpływ na zwiększanie poziomu insuliny i insulinopodobnego czynnika wzrostu-1 (IGF-1). W badaniach wykazano związek między zwiększonym stężeniem IGF-1, a występowaniem trądziku. Wysoki poziom IGF-1 przyczynia się do zmniejszenia poziomu czynnika transkrypcyjnego Fox01 w komórkach skóry, co może wiązać się z nasiloną produkcją sebum i keratyny, zwiększoną wrażliwością na androgeny oraz nadmiernym wzrostem komórek skóry. Jednocześnie wysoki poziom insuliny może przyczyniać się do zwiększenia poziomu i biodostępności IGF-1 oraz androgenów. Dodatkowo na koniec wspomnianej publikacji pojawił się wniosek, że w przyszłości powinny zostać przedsięwzięte kroki w celu zmniejszenia właściwości silnie insulinotropowych mleka i produktów mlecznych. Jest więc szansa, że być może za jakiś czas pojawią się produkty mleczne bardziej przyjazne dla pacjentów z trądzikiem.
W kilku ostatnio przeprowadzonych badaniach obserwacyjnych wykazano pozytywny związek między konsumpcją mleka i produktów mlecznych (szczególnie mleka odtłuszczonego), a występowaniem trądziku [2]. Często na podstawie tych publikacji wyciągany jest wniosek – produkty mleczne powodują trądzik. Taki wniosek jest jednak przedwczesny. Przeprowadzone badania (z wyjątkiem jednego, gdzie wykorzystano metodę trzydniowego bieżącego notowania) oparte były na kwestionariuszach częstości spożycia oraz zawodnej pamięci uczestników. W gruncie rzeczy mogą one służyć jedynie do generowania hipotez, które następnie powinny zostać zweryfikowane w randomizowanych kontrolowanych próbach.
Według innej koncepcji konsumpcja mleka i produktów mlecznych może przyczyniać się do nasilania zmian trądzikowych w związku z zawartymi w produktach mlecznych czynnikami wzrostu (zarówno syntetycznymi, jak i występującymi naturalnie) [3]. W tym kontekście warto podkreślić, że bakterie probiotyczne (szczególnie z rodzaju Lactobacillus) wykorzystują IGF-1 podczas procesu fermentacji. Z tego względu zawartość tego czynnika wzrostu w fermentowanych produktach mlecznych może być znacznie niższa niż w produktach nie poddanych fermentacji. Określenie wpływu fermentowanych i niefermentowanych produktów mlecznych na występowanie zmian trądzikowych niewątpliwie wymaga dalszych badań.
Węglowodany promują powstawanie trądziku hormonalnego?
Kilka randomizowanych kontrolowanych prób przeprowadzonych w ostatnich latach wskazuje, że obniżenie indeksu i ładunku glikemicznego diety może przyczyniać się do poprawy skóry trądzikowej [4]. W jednym z takich badań przestrzeganie diety z obniżonym indeksem i ładunkiem glikemicznym przyczyniło się do obniżenia indeksu wolnych androgenów, zwiększenia wrażliwości insulinowej i poprawy skóry trądzikowej. W badaniu tym ilość węglowodanów została obniżona do 44% zapotrzebowania energetycznego. Przy czym, ilość białka została zwiększona do 23% zapotrzebowania energetycznego.
Wracając na chwilę do poprzedniej części. Brak trądziku odnotowano w wielu społecznościach utrzymujących się przy życiu z łowiectwa, zbieractwa oraz ogrodnictwa. Niskie spożycie węglowodanów niekoniecznie stanowiło cechę charakterystyczną dla tych społeczności. Przykładowo w diecie mieszkańców wyspy Kitava węglowodany stanowiły 69% energii dostarczanej, podczas gdy w tradycyjnej diecie okinawskiej stanowiły one aż 85% energii dostarczanej. Być może inne czynniki charakterystyczne dla zachodniego stylu życia, m.in. niska aktywność fizyczna, niedobory witamin rozpuszczalnych w tłuszczach (A, D, E, K2), nadmierna konsumpcja kwasów tłuszczowych z rodziny omega-6 sprawiają, że wysokie spożycie węglowodanów przyczynia się do nasilenia zmian trądzikowych. Niemniej jednak umiarkowana restrykcja węglowodanów do ilości stanowiącej około 40% energii dostarczanej oraz zwrócenie uwagi na ich źródła w wielu przypadkach jest zabiegiem dającym korzystne efekty.
Omega-3: pomocne w leczeniu trądziku?
Kwasy tłuszczowe omega-3 mogą mieć zastosowanie w leczeniu trądziku w związku z działaniem przeciwzapalnym. Wykazują one również działanie antydepresyjne, co nie jest bez znaczenia w przypadku pacjentów z trądzikiem [5]. Między innymi w badaniach obserwacyjnych przeprowadzonych w Korei stwierdzono niższą częstość spożycia ryb u pacjentów z trądzikiem. W ostatnio przeprowadzonym badaniu z udziałem 13 pacjentów z trądzikiem zapalnym wykazano, że suplementacja olejem rybim (3 g na dzień; 930 mg EPA) po 12 tygodniach przyczyniła się do poprawy skóry trądzikowej u 8 pacjentów [6]. Jednakże u 4 pacjentów odnotowano pogorszenie skóry trądzikowej w wyniku suplementacji. Interesujące jest, że wśród pacjentów, gdzie odnotowano poprawę – 7 posiadało trądzik o umiarkowany i ostrym nasileniu, podczas gdy wśród pacjentów u których odnotowano pogorszenie – 3 miały trądzik o łagodnym nasileniu. Na chwilę obecną trudno powiedzieć dlaczego w przeprowadzonym badaniu suplementacja olejem rybim przyczyniła się do nasilenia zmian trądzikowych u pacjentów z łagodnym trądzikiem. Należy mieć na uwadze, że wielonienasycone kwasy tłuszczowe łatwo ulegają oksydacji. W przypadku suplementów proces oksydacji może zachodzić zarówno podczas produkcji, jak i przechowywania oleju rybiego. Zwiększając konsumpcję wielonienasyconych kwasów tłuszczowych należy również zadbać o dostateczną podaż witaminy E, chroniącej wielonienasycone kwasy tłuszczowe przed utlenieniem. W oczekiwaniu na dalsze badania odnośnie wpływu kwasów tłuszczowych omega-3 na leczenie trądziku przede wszystkim polecałbym regularną konsumpcję tłustych ryb i zachowanie umiaru przy ewentualnej dodatkowej suplementacji olejem
Ciąg dalszy: http://potreningu.pl/kobieta/artykuly/1756/dieta-nie-ma-wplywu-na-tradzik-skad-wzielo-sie-takie-przekonanie-cz--ii
Zmieniony przez - Bull w dniu 2013-08-18 20:39:42
Dietetyka i zdrowe odżywianie Ladies Uroda Zdrowie
W poprzedniej części przedstawiłem poważne ograniczenia dwóch badań, które przez długi czas kształtowały poglądy na temat wpływu diety na trądzik. Starałem się również wyjaśnić, że trądzik to wieloczynnikowe schorzenie, często wiążące się z zaburzeniami mikroflory jelitowej i nasilonym stresem oksydacyjnym. Dziś chciałbym zwrócić uwagę jeszcze na kilka interesujących kwestii odnośnie wpływu czynników żywieniowych na trądzik.
Autor artykułu:
Łukasz Kowalski jest doktorantem w Katedrze Dietetyki Wydziału Nauk o Żywieniu Człowieka i Konsumpcji SGGW. Prowadzi indywidualne konsultacje i seminaria dietetyczne. Jest także autorem kilkudziesięciu artykułów dotyczących żywienia i aktywności fizycznej opublikowanych w czasopismach, takich jak: Kulturystyka i Fitness Sport dla Wszystkich, Fitness Authority oraz Muscular Development.
kontakt: http://180rekompozycja.pl
Mleko a trądzik: przekonujące mechanizmy, słabe wsparcie w badaniach
Zagadnieniami związanymi z wpływem mleka i produktów mlecznych na etiologię trądziku w ostatnich latach intensywnie zajmuję się Dr. Bodo Melnik. Jedna z jego licznych publikacji w tym zakresie ukazała się ostatnio w Nestle Nutritional Workshop Series [1]. Przed zapoznaniem się z treścią artykułu można byłoby przypuszczać, że autor będzie starał się wykazać, że konsumpcja mleka (szczególnie z płatkami śniadaniowymi) nie ma wpływ na trądzik. Nic bardziej mylnego. Podobnie jak w swoich wcześniejszych publikacjach, Dr. Melnik przedstawił interesujące mechanizmy molekularne, wskazujące, że konsumpcja mleka i produktów mlecznych może sprzyjać powstawaniu zmian trądzikowych. Pokrótce mleko i niektóre produkty mleczne mają silny wpływ na zwiększanie poziomu insuliny i insulinopodobnego czynnika wzrostu-1 (IGF-1). W badaniach wykazano związek między zwiększonym stężeniem IGF-1, a występowaniem trądziku. Wysoki poziom IGF-1 przyczynia się do zmniejszenia poziomu czynnika transkrypcyjnego Fox01 w komórkach skóry, co może wiązać się z nasiloną produkcją sebum i keratyny, zwiększoną wrażliwością na androgeny oraz nadmiernym wzrostem komórek skóry. Jednocześnie wysoki poziom insuliny może przyczyniać się do zwiększenia poziomu i biodostępności IGF-1 oraz androgenów. Dodatkowo na koniec wspomnianej publikacji pojawił się wniosek, że w przyszłości powinny zostać przedsięwzięte kroki w celu zmniejszenia właściwości silnie insulinotropowych mleka i produktów mlecznych. Jest więc szansa, że być może za jakiś czas pojawią się produkty mleczne bardziej przyjazne dla pacjentów z trądzikiem.
W kilku ostatnio przeprowadzonych badaniach obserwacyjnych wykazano pozytywny związek między konsumpcją mleka i produktów mlecznych (szczególnie mleka odtłuszczonego), a występowaniem trądziku [2]. Często na podstawie tych publikacji wyciągany jest wniosek – produkty mleczne powodują trądzik. Taki wniosek jest jednak przedwczesny. Przeprowadzone badania (z wyjątkiem jednego, gdzie wykorzystano metodę trzydniowego bieżącego notowania) oparte były na kwestionariuszach częstości spożycia oraz zawodnej pamięci uczestników. W gruncie rzeczy mogą one służyć jedynie do generowania hipotez, które następnie powinny zostać zweryfikowane w randomizowanych kontrolowanych próbach.
Według innej koncepcji konsumpcja mleka i produktów mlecznych może przyczyniać się do nasilania zmian trądzikowych w związku z zawartymi w produktach mlecznych czynnikami wzrostu (zarówno syntetycznymi, jak i występującymi naturalnie) [3]. W tym kontekście warto podkreślić, że bakterie probiotyczne (szczególnie z rodzaju Lactobacillus) wykorzystują IGF-1 podczas procesu fermentacji. Z tego względu zawartość tego czynnika wzrostu w fermentowanych produktach mlecznych może być znacznie niższa niż w produktach nie poddanych fermentacji. Określenie wpływu fermentowanych i niefermentowanych produktów mlecznych na występowanie zmian trądzikowych niewątpliwie wymaga dalszych badań.
Węglowodany promują powstawanie trądziku hormonalnego?
Kilka randomizowanych kontrolowanych prób przeprowadzonych w ostatnich latach wskazuje, że obniżenie indeksu i ładunku glikemicznego diety może przyczyniać się do poprawy skóry trądzikowej [4]. W jednym z takich badań przestrzeganie diety z obniżonym indeksem i ładunkiem glikemicznym przyczyniło się do obniżenia indeksu wolnych androgenów, zwiększenia wrażliwości insulinowej i poprawy skóry trądzikowej. W badaniu tym ilość węglowodanów została obniżona do 44% zapotrzebowania energetycznego. Przy czym, ilość białka została zwiększona do 23% zapotrzebowania energetycznego.
Wracając na chwilę do poprzedniej części. Brak trądziku odnotowano w wielu społecznościach utrzymujących się przy życiu z łowiectwa, zbieractwa oraz ogrodnictwa. Niskie spożycie węglowodanów niekoniecznie stanowiło cechę charakterystyczną dla tych społeczności. Przykładowo w diecie mieszkańców wyspy Kitava węglowodany stanowiły 69% energii dostarczanej, podczas gdy w tradycyjnej diecie okinawskiej stanowiły one aż 85% energii dostarczanej. Być może inne czynniki charakterystyczne dla zachodniego stylu życia, m.in. niska aktywność fizyczna, niedobory witamin rozpuszczalnych w tłuszczach (A, D, E, K2), nadmierna konsumpcja kwasów tłuszczowych z rodziny omega-6 sprawiają, że wysokie spożycie węglowodanów przyczynia się do nasilenia zmian trądzikowych. Niemniej jednak umiarkowana restrykcja węglowodanów do ilości stanowiącej około 40% energii dostarczanej oraz zwrócenie uwagi na ich źródła w wielu przypadkach jest zabiegiem dającym korzystne efekty.
Omega-3: pomocne w leczeniu trądziku?
Kwasy tłuszczowe omega-3 mogą mieć zastosowanie w leczeniu trądziku w związku z działaniem przeciwzapalnym. Wykazują one również działanie antydepresyjne, co nie jest bez znaczenia w przypadku pacjentów z trądzikiem [5]. Między innymi w badaniach obserwacyjnych przeprowadzonych w Korei stwierdzono niższą częstość spożycia ryb u pacjentów z trądzikiem. W ostatnio przeprowadzonym badaniu z udziałem 13 pacjentów z trądzikiem zapalnym wykazano, że suplementacja olejem rybim (3 g na dzień; 930 mg EPA) po 12 tygodniach przyczyniła się do poprawy skóry trądzikowej u 8 pacjentów [6]. Jednakże u 4 pacjentów odnotowano pogorszenie skóry trądzikowej w wyniku suplementacji. Interesujące jest, że wśród pacjentów, gdzie odnotowano poprawę – 7 posiadało trądzik o umiarkowany i ostrym nasileniu, podczas gdy wśród pacjentów u których odnotowano pogorszenie – 3 miały trądzik o łagodnym nasileniu. Na chwilę obecną trudno powiedzieć dlaczego w przeprowadzonym badaniu suplementacja olejem rybim przyczyniła się do nasilenia zmian trądzikowych u pacjentów z łagodnym trądzikiem. Należy mieć na uwadze, że wielonienasycone kwasy tłuszczowe łatwo ulegają oksydacji. W przypadku suplementów proces oksydacji może zachodzić zarówno podczas produkcji, jak i przechowywania oleju rybiego. Zwiększając konsumpcję wielonienasyconych kwasów tłuszczowych należy również zadbać o dostateczną podaż witaminy E, chroniącej wielonienasycone kwasy tłuszczowe przed utlenieniem. W oczekiwaniu na dalsze badania odnośnie wpływu kwasów tłuszczowych omega-3 na leczenie trądziku przede wszystkim polecałbym regularną konsumpcję tłustych ryb i zachowanie umiaru przy ewentualnej dodatkowej suplementacji olejem
Ciąg dalszy: http://potreningu.pl/kobieta/artykuly/1756/dieta-nie-ma-wplywu-na-tradzik-skad-wzielo-sie-takie-przekonanie-cz--ii
Zmieniony przez - Bull w dniu 2013-08-18 20:39:42
Krzysztof Piekarz
