Hmmm... jak ja lubię ten dział
Szkoda, że nie mam czasu.. Ale tak ciekawego tematu nie mogłem ominąć.. heh.. jak widać okres sprawia Wam wiele problemów.. macie tu moje drogie panie info o waszej przypadłości i specjalny quiz dla panny pakującej ;)
-- << Miesiączka... trudny okres >> --
artykuł dr. n. med. Jacka Nieżurawskiego, specjalisty chorób kobiecych, położnika ginekologa
Menstruacja to naturalny stan w życiu kobiety. Najczęściej świadczy o dobrym funkcjonowaniu organizmu. Niekiedy jednak jej przebieg zakłócają zaburzenia, które mogą sygnalizować nieprawidłowości i zmiany chorobowe. Pierwsza miesiączka pojawia się zwykle około 13. roku życia. Poniżej 9. roku życia jest objawem przedwczesnego dojrzewania płciowego i w takich sytuacjach należy skonsultować się z ginekologiem lub endokrynologiem. Przedwczesne dojrzewanie płciowe może być bowiem skutkiem zaburzeń czynności układu podwzgórzowo-przysadkowego lub zmian organicznych. Jeśli menstruacja nie pojawi się do 16. roku życia, należy namówić córkę do wspólnej wizyty u ginekologa. Wiek 18 lat jest uznawany za graniczny, kiedy okres powinien wystąpić najpóźniej.
Jak często?
Zazwyczaj miesiączki pojawiają się nie częściej niż co 24 dni, a maksymalny odstęp między nimi nie jest dłuższy niż 31 dni. Jeżeli występują częściej niż co 21-23 dni, taki stan nazywamy częstym miesiączkowaniem i jest to objaw nieprawidłowy. Menstruację co 32-35 dni uważa się za rzadkie miesiączkowanie. Są to stany niepokojące, które wymagają przeprowadzenia specjalistycznych badań. Pierwsze miesiączki mogą pojawiać się nieregularnie, gdyż często zdarzają się wówczas cykle bezowulacyjne (podczas cyklu komórka jajowa niekiedy się nie uwalnia). Na ogół uważa się je za stan fizjologiczny (normalny), ale mimo to należy skonsultować się w tej sprawie z lekarzem.
Bolesne krwawienia
Czasami pierwsze miesiączki mogą być również bolesne z powodu zaburzeń czynnościowych. Bolesność menstruacyjnych krwawień bywa także skutkiem zmian anatomicznych w obrębie dróg rodnych. Są to również wskazania do konsultacji lekarskiej. Tuż przed menstruacją, gdy kobieta mocno odczuwa bóle związane z napięciem przedmenstruacyjnym, a także podczas miesiączki (szczególnie na jej początku) można sięgnąć po środki przeciwbólowe bez recepty doraźnie łagodzące dolegliwości (np. Panadol, Saridon, Cefalgin, Ibuprofen, który również znosi objawy towarzyszące bolesnej miesiączce, takie jak ból głowy, mdłości, wymioty i zwiększone napięcie nerwowe). Nie należy jednak brać leków w nadmiarze, gdyż mają działanie objawowe i chociaż przynoszą ulgę, to jednak aby wyleczyć przyczyny bolesnych miesiączek, trzeba zwrócić się do lekarza.
Gdy się pojawia
Najczęściej menstruacja trwa około 5 dni. Jeżeli przedłuża się powyżej 7 dni, trzeba zgłosić się do ginekologa. W trakcie miesiączki kobieta przeciętnie traci około 100 ml krwi. Minimum jest to 50 mililitrów (przy skąpym miesiączkowaniu), maksimum 150 ml. Zarówno bardzo skąpe krwawienia, jak i utrata większej ilości krwi wymagają konsultacji ginekologicznej. Przy bardzo obfitych miesiączkach lekarze raczej polecają stosowanie podpasek niż tamponów. Aby się zorientować, jaka jest objętość wypływającej krwi, liczymy zużyte podpaski (zazwyczaj potrzeba 5 podpasek w ciągu doby). Tampony mogą być używane przez bardzo krótki czas i powinny być często wymieniane. Należy zwracać uwagę na wygląd wydzieliny pochwowej, jej wygląd bowiem może ostrzegać przed zmianami w organach rodnych. Wydzielina nie powinna zawierać skrzepów, niedobrze też, gdy pojawia się w niej jasna krew. W trakcie menstruacji nie jest wskazane współżycie płciowe.
Antykoncepcja i menstruacja
Tabletki antykoncepcyjne nie zaburzają cyklu menstruacyjnego, wręcz przeciwnie, sprzyjają regularnym miesiączkom. Pigułki mogą nawet zatrzeć patologiczne objawy wynikające z nieregularnego miesiączkowania i opóźnić postawienie prawidłowej diagnozy. Dlatego też panie powinny poddawać się wtedy kontrolnym badaniom ginekologicznym co 4-6 miesięcy.
Połóg a miesiączki
W okresie karmienia piersią miesiączka może w ogóle się nie pojawić. Gdy kobieta karmi dziecko piersią, w jej organizmie wytwarza się bowiem hormon - prolaktyna - warunkujący wytwarzanie pokarmu. Hormon ten jednocześnie działa hamująco na przysadkę mózgową i jajniki. Jednak mimo braku miesiączki istnieje możliwość zajścia w ciążę, dlatego też należy poddawać się w tym czasie okresowej kontroli ginekologicznej. Pierwsza rutynowa wizyta u ginekologa powinna nastąpić w 6 tygodni od daty porodu, następne - co trzy miesiące.
Dieta i kąpiele
Podczas miesiączki kobieta powinna się normalnie odżywiać, gdyż ilość wypitych płynów i dieta przeważnie nie wpływają istotnie na ilość traconej krwi. Jeśli jednak podczas miesiączki występują problemy z trawieniem (wzdęcia, biegunki, zaparcia) czy też bóle głowy, lepiej spożywać
lekko strawne potrawy zmniejszające dolegliwości tego typu. Nie zaleca się wówczas korzystania z basenu ani kąpieli w wannie, natomiast wskazany jest prysznic.
Kiedy zanika menstruacja?
Średni wiek wystąpienia menopauzy, czyli ostatniej miesiączki, to około 51.-52. rok życia. Menopauzą nazywamy takie krwawienie, po którym występuje co najmniej 6-miesięczna przerwa w krwawieniach. Okres przed- oraz pomenopauzalny obejmuje 7 lat od ostatniej miesiączki i 7 lat po niej. Mogą w tym okresie wystąpić nieprawidłowe miesiączki wymagające konsultacji ginekologicznej (krwawienia acykliczne lub bardzo obfite).
Przyczyny zaburzeń
Cykl miesiączkowy może zakłócić wiele przyczyn. U dziewcząt najczęstszym powodem jest gwałtowne odchudzanie (szczególnie anoreksja) oraz zbyt intensywne ćwiczenia fizyczne, w wyniku których może dojść nawet do całkowitego zatrzymania cyklu. Zaburzenia miesiączkowania powoduje duża nadwaga, niedoczynność i nadczynność tarczycy, cukrzyca, a także leki (m.in. środki psychotropowe). Przyczyną problemów z menstruacją może być duży stres. Zaburzenia krwawień miesiączkowych niekiedy świadczą o poważnych schorzeniach. Mogą bowiem wystąpić krwawienia z dróg rodnych nie związane z cyklem menstruacyjnym, np. spowodowane schorzeniami nowotworowymi (rakiem szyjki macicy czy pochwy). Dlatego też wszystkie zaburzenia miesiączkowe powinny skłaniać kobietę do wizyty u ginekologa.
-- << Prawdy i mity o miesiączce >> --
artykuł Barbary Michalik konsultowany z dr. n. med. Katarzyną Skórzewską, ginekologiem
Czy podczas miesiączki nie można się kochać?
Nieprawda. Zależy to tylko od poglądów partnerów oraz ich upodobań estetycznych i seksualnych. Jednak należy w tym czasie szczególnie dbać o higienę, gdyż szyjka macicy jest otwarta i łatwiej wówczas o zakażenia. Istnieje wtedy większe prawdopodobieństwo zarażenia się np. wirusem HIV, który roznosi się za pomocą krwi. Aby takich sytuacji uniknąć, możemy używać wówczas prezerwatyw.
Czy trzeba się wtedy inaczej odżywiać?
W zasadzie nie. Można jeść normalnie, gdyż ilość wypitych płynów i dieta przeważnie nie wpływają istotnie na ilość traconej krwi. Jeśli jednak podczas miesiączki występują problemy z trawieniem (wzdęcia, biegunki, zaparcia) czy też bóle głowy, lepiej spożywać lekko strawne potrawy zmniejszające dolegliwości tego typu. Dobrze też ograniczyć ilość płynów, szczególnie kawy, herbaty, coca coli. Aby poprawić sobie samopoczucie i nastrój, można się skusić na kawałek czekolady lub wypić kakao, gdyż zawierają magnez mający działanie uspokajające.
Czy można się wówczas kąpać?
Tak. Ale bardziej wskazany jest letni prysznic. Natomiast nie zaleca się kąpieli i długiego moczenia się w wannie. Szczególnie należy unikać gorącej wody, która może nasilić krwawienia. Na temat kąpieli w basenie zdania lekarzy są podzielone. Lepiej jednak nie pływać przez pierwsze 2-3 dni okresu. Jeżeli korzystamy z basenu, używajmy tamponów, które zabezpieczają wejście do pochwy. Po wyjściu z basenu tampon należy szybko zmienić. Warto przy tym wspomnieć o konieczności dbania o higienę i podmywaniu się 2-3 razy dziennie, aby usunąć specyficzny zapach krwawień, a także florę bakteryjną, która szybko rozkłada krew i resztki złuszczającej się błony śluzowej wydalane przez organizm.
Czy kobieta od razu po porodzie zaczyna mieć miesiączki?
Nie. Jeżeli nie karmi dziecka piersią, okres powraca po około 8-12 tygodniach. Matki karmiące tylko piersią przez 6-8 miesięcy, a potem tylko dokarmiające mogą mieć okres po 14 miesiącach.
Czy podczas karmienia piersią, gdy nie ma menstruacji, można zajść w ciążę?
Tak. W okresie karmienia piersią miesiączka może w ogóle się nie pojawić. Gdy kobieta karmi dziecko piersią, w jej organizmie wytwarza się hormon - prolaktyna, który hamuje pracę przysadki mózgowej i jajników odpowiedzialnych za cykliczne pojawianie się miesięcznych krwawień. Jednocześnie wpływa on na wytwarzanie się pokarmu. Jednak mimo braku miesiączki istnieje możliwość zajścia w ciążę, dlatego też - jeżeli kobieta nie chce jeszcze mieć drugiego dziecka - należy w tym czasie stosować metody antykoncepcji (oprócz hormonalnych tabletek). Kobieta jest płodna na około 14 dni przed pierwszą miesiączką po porodzie.
Czy w czasie okresu może dojść do zapłodnienia?
Bardzo mało prawdopodobne, ale możliwe. Z badań na zwierzętach i ludziach wynika, że teoretycznie może tak się zdarzyć. Prawdopodobnie wtedy, gdy kobieta jest bardzo podniecona (przyspiesza to następne jajeczkowanie) albo wręcz przeciwnie - gdy została zgwałcona. U kobiet z krótszym cyklem (20-21 dni) owulacja, czyli jajeczkowanie, może wystąpić w 6.-7. dniu cyklu, a więc jeszcze w czasie krwawienia.
Czy pigułki antykoncepcyjne powodują zaburzenia miesiączkowe?
Nie. Wręcz przeciwnie, powodują regularne krwawienia. Pigułki antykoncepcyjne mogą nawet zatrzeć patologiczne objawy wynikające z nieregularnego miesiączkowania i opóŮnić postawienie prawidłowej diagnozy. Dlatego też kobiety zażywające środki antykoncepcyjne powinny poddawać się kontrolnym badaniom ginekologicznym co 4-6 miesięcy.
Czy podczas miesiączki należy unikać środków przeciwbólowych?
Nie! Przed i podczas miesiączki kobieta nie musi cierpieć! Tuż przed menstruacją, gdy odczuwa bóle związane z napięciem przedmenstruacyjnym, a także podczas miesiączki (szczególnie na jej początku) może zażywać środki przeciwbólowe bez recepty, które złagodzą dolegliwości (np. bez recepty: Galospa, Mastodynon, Panadol, Ibuprofen, Ibuprom, Saridon). Przynoszą ulgę i pomagają normalnie funkcjonować. Nie należy jednak brać leków przeciwbólowych w nadmiarze, gdyż mają działanie objawowe. Gdy bóle są bardzo silne i trwają bardzo długo, trzeba zwrócić się do lekarza, aby stwierdził, jakie są przyczyny bolesnych miesiączek.
Czy początkowe menstruacje są nieregularne?
Tak. Pierwsze miesiączki mogą być nieregularne, gdyż często zdarzają się wówczas cykle bezowulacyjne (podczas cyklu komórka jajowa może się nie uwolnić). Normują się po upływie 1-1,5 roku. Na ogół uważa się to za stan fizjologiczny (normalny), ale mimo to należy skonsultować się w tej sprawie z lekarzem.
Czy pierwszy okres musi być bolesny?
Nie musi, ale czasami tak się zdarza. Pierwsze miesiączki mogą być bolesne z powodu zaburzeń czynnościowych. Bolesność menstruacyjnych krwawień może być także skutkiem zmian anatomicznych w obrębie dróg rodnych. Są to wskazania do konsultacji lekarskiej oraz specjalistycznych badań laboratoryjnych (w tym hormonalnych).
Co lepiej stosować: tampony czy podpaski? Czy tamponów należy unikać?
Nie. Ale to zależy od upodobań. Przy bardzo obfitych miesiączkach lekarze raczej radzą podpaski (zazwyczaj potrzeba 5 podpasek w ciągu doby). Tampony mogą być używane przez bardzo krótki czas i powinny być często wymieniane. Mogą być one szczególnie przydatne podczas wyjazdów lub kąpieli w basenie. Zarówno przy bardzo obfitych, jak i bardzo skąpych krwawieniach tamponów nie poleca się, gdyż zbytnio wysuszają naturalną wydzielinę w pochwie, która ma bakteriobójcze i ochronne zadanie.
Czy dziewice nie mogą używać tamponów?
Nieprawda. Mogą, powinny jednak wybrać rozmiar mini. Błona dziewicza jest rozciągliwa, a poza tym ma otwór, przez który można włożyć mały tampon, który zatrzymuje krwawienia.
Czy brak miesiączki zawsze oznacza ciążę?
Nie. U dziewcząt najczęstszym powodem zatrzymania miesiączki jest gwałtowne odchudzanie (szczególnie anoreksja), a także zbyt intensywne ćwiczenia fizyczne. Brak okresu może być spowodowany przez stres, dużą nadwagę, niedoczynność i nadczynność tarczycy, zaburzenia hormonalne, zmianę klimatu, odstawienie pigułek antykoncepcyjnych, cukrzycę, a także leki (m.in. środki psychotropowe). Zaburzenia krwawień miesiączkowych niekiedy świadczą o poważnych schorzeniach. Mogą bowiem wystąpić krwawienia z dróg rodnych nie związane z cyklem menstruacyjnym, np. spowodowane schorzeniami nowotworowymi (rakiem szyjki macicy czy pochwy). Dlatego też wszystkie zaburzenia miesiączkowe powinny skłaniać kobietę do wizyty u ginekologa.
Czy tuż przed i podczas miesiączki nie należy piec ciasta, kisić ogórków ani kapusty?
Nieprawda. Skąd ten przesąd? Być może mówi się tak dlatego, gdyż w tym okresie kobiety z powodu przemian hormonalnych są bardziej niespokojne, rozdrażnione, nie mają cierpliwości albo są apatyczne, osowiałe i mogą mieć trudności ze skupieniem uwagi. Wystarczy wówczas wziąć środki przeciwbólowe i uspokajające, skupić się na kiszeniu lub pieczeniu, a ciasto, ogórki i kapusta na pewno będą smaczne!
Czy podczas okresu lepiej nie chodzić do fryzjera i robić trwałej, bo fryzura nie będzie się trzymać?
Może tak się zdarzyć. Fryzjerki twierdzą, że należy zaczekać z trwałą, aż miesiączka się skończy. Dlaczego? Być może dlatego, że gruczoły znajdujące się w skórze głowy wydzielają więcej łoju, a poza tym włosy są matowe i wyglądają mniej korzystnie. Prawdopodobnie ulegają wówczas takim przemianom biochemicznym, że trudno położyć farbę, ładnie uczesać fryzurę, a skręt trzyma się krócej. A być może z powodu gorszego samopoczucia kobiety i jej obniżonej samooceny w tym czasie... Lepiej też nie robić trwałej tuż przed miesiączką, gdyż prawdopobnie zwiększony poziom progesteronu (jednego z żeńskich hormonów) powoduje, że włosy kręcą się z trudnością.
Czy można chodzić wówczas do dentysty i wyrywać zęby?
Można. Należy leczyć zęby bez względu na miesiączkę. Warto jednak pamiętać o tym, że mamy wówczas zwiększoną wrażliwość na ból. Poza tym z wyrywaniem - o ile to możliwe - lepiej poczekać. Po miesiączce krwawienie po wyrwanym zębie będzie mniejsze i rana szybciej się zagoi.
Czy nie wolno uprawiać wówczas sportu?
Nieprawda. Można uprawiać wszystkie dyscypliny sportu. Jednak często kobieta źle się wówczas czuje, dlatego też lepiej zbytnio się nie forsować i wykonywać lżejsze ćwiczenia. Poza tym duży wysiłek fizyczny może nasilić krwawienia.
--
Mam nadzieje, że już wiecie co możecie :)
-=light=-
Anonim
Krzysztof Piekarz
Grasik
_BIGuś_
Może skorzystaj z okazji i odpocznij od tych że tak powiem "aerobów" czytaj katowania siebie, zregeneruj siły, odetchnij troche, tylko lodówke na noc pod prądem zostaw 
tak na wszelki wypadek.
-
e-lite
Jenna_20
