skubaniec25
Będzie to mój pierwszy artykuł bo jestem nowy na forum. Więc zaczynamy.
NADMIAR ESTROGENÓW W ŻYWNOŚCI I ŚRODOWISKU
Nigdy przedtem w historii ludzkie ciało nie było tak wystawione na działanie estrogenów jak ma to miejsce dzisiaj. Większość naszego jedzenia jest pełne estrogenów. Nasze mięso i nabiał są naładowane hormonami, a warzywa i owoce potraktowane pestycydami, które wykazują aktywność estrogenową. Nigdy nie byliśmy przystosowani do takiej ilości estrogenów w żywności i środowisku.
W wyniku tego zaobserwować można postępującą feminizację płci. Mężczyźni, kobiety i dzieci są coraz grubsi i ciężsi, ze względu na nadmiar estrogenów, a zaburzenia hormonalne i nowotwory osiągnięły niemal epidemię.
CZY NASZE ŻYCIE ZAGROŻONE JEST PRZEZ ESTROGENY
Dzisiejszy świat stracił równowagę ekologiczną. Jak na ironię wiele produktów zdrowotnych oraz reklamowanych do utraty wagi zawiera spore ilości soi i białka sojowego. Dodatki do żywności promujące estrogen itp.
Estrogenowe chemikalia wytwarzane przemysłowo, znane jako ksenoestrogeny, są to duże żróźnicowane grupy chemiczne. Związki te mogą naśladować kobiece estrogeny i zakłócać równowagę hormonalną zakłócając rozwój sexualny i funkcje rozrodcze. Niektóre z tych substancji przenikają do rzek i stawów. Ksenoestrogeny są podejrzewane o raka piersi i proliferacje komórek nabłonka pochwy oraz za hamowanie wytwarzania męskiego nasienia i raka jąder.
Ksenoestrogeny wykazały zdolność do indukowania aktywności aromatazy. Aromataza jest enzymem do syntezy estrogenów z androgenów. Przemysł chemiczny twierdzi, że ksenoestrogeny są znacznie słabsze niż naturalnie występujący hormon estrogen a więc nie są w stanie konkurować i wywoływać działania estrogenowego.
Niektóre estrogeny są szczególnie znane w promowaniu raka i sterylizacji chemicznej. Naukowcy z Tufts Medical w Bostonnie odkryli, że pewne detergenty chemiczne biorące udział w produkcji plastiku pobudzają wzrost komórek rakowych w piersi. Są to związki chemiczne należące do grupy ftalanów, które są głównie używane jako plastyfikatory. Znajdziemy je w pojemnikach na jedzenie, butelkach do wody, zabawkach dla dzieci a nawet w puszkach z odżywkami dla sportowców. Ftalany są również stosowane w produkcji PVC, oraz są powszechne w rozpuszczalnikach, perfumach, pestycydach, lakierach do paznokci, klejach, farbach etc.
Ftalany znajdziemy prawie wszędzie, są to jedne z najbardziej niebezpiecznych substancji substancji chemicznych w dzisiejszym świecie i są one głównie odpowiedzialne za feminizację u chłopców i mężczyzn.
Biosynteza estrogenów u ludzi występuje głównie w tkance tłuszczowej. Czym więcej jej posiadamy tym więcej estrogenów wytwarza organizm na drodze aromatazy, która syntetyzuje estrogen od męskich androgenów.
Estrogenowe chemikalia wiązą się z estrogenowymi receptorami i wywołują aktywność aromatazy w tkance tłuszczowej, co zwiększa poziom estrogenów i jej aktywność. Dodatkowy estrogen powoduje wzrost uwraźliwienia tkanek na estrogen i powiększenie tkanki tłuszczowej, co znów powoduje zwiększenie aromatazy i produkcje nowych estrogenów. Rezultatem jest otyłość i coraz większa kumulacja estrogenów w organizmie i związane z nią problemy hormonalne.
Istnieje bezpośredni związek między podwyższonym estrgenem a zaburzeniami obejmującymi otyłość, problemy z cukrem we krwi, podwyższonym poziomem lipidów we krwi i wysokiem ciśnieniem krwi. Naukowcy powoli przekonują się, że wyżej wymienione patologie związane są z przewlekłą ekspozycją na estrogenowe substancje chemiczne. Prosze nie zrozumieć mnie źle; naturalne estrogeny same w sobie nie są złe, ponieważ występują w większości przypadków z inhibitorami estrogenów. Mają one określone funkcje w organizmie.
W organizmie występują dwa rodzaje receptorów estrogenowych - alfa i beta receptory. Występują one w znacznych ilościach w kościach, mózgu i naczyniach krwionośnych. Naturalne estrogeny produkowane przez organizm działają tylko na receptory beta.Jeśli naturalne estrogeny występują na nich to wówczas te części organizmu nie chorują. Jednak syntetyczne estrogeny działają na dwa rodzaje receptorów, co powoduje ogromne problemy w orgnizmie. U mężczyzn alfa receptory w największych ilościach występują w okolicach brzucha i klatki piersiowej, więc to tam z wiekiem gromadzi się najwięcej tkanki tłuszczowej.
Soja i estrogeny - czy jest to realny problem?
Fitoestrogeny zwane również estrogenami roślinnymi są szeroko stosowane w leczeniu zaburzeń związanych z estrogenami i rakiem. Jednakże istnieją dowody na to, że nadmiar pewnych fitoestrogenów nie wpływa korzystnie na zdrowie. Gdy jest nadmiar estrogenów w organizmie, to każda substancja promująca estrogen jest szkodliwa.
Fitoestrogeny występują naturalnie w wielu roślinach i mają strukturalne i funkcjonalne podobieństwo do ludzkiego hormonu - estradiolu. Najbardziej znanymi fitoestrogenami są izoflawony znajdujące się w wielu warzywach, zbożach i roślinach strączkowych. Najwyższe ich stężenie znajduje się w soi.
Mimo, że wiele flawonoidów często nazywanych jest fitoestrogenami, to tylko ograniczona ich liczba ma siłę do wiązania się z receptorami estrogenowymi i promowania aktywności estrogenowej. Flawonoidy często występują z inhibitorami estrogenów (związkami hamującymi działalność estrogenową). Flawonoidy takie jak chryzyna występująca w męczennicy oraz apigenina (rumianek), wykazują zdolność do hamowania aktywności estrogenowej, podczas gdy inne, takie jak genisteina (soja) działają proestrogenowo.
Flawonoidy mają szerokie spektrum zdrowotne takie jak: działalność przeciwzapalna, przeciwutleniająca, przeciwwirusowa i antynowotworowa. Jednak niektóre flawonoidy modulują również funkcje i metabolizm hormonów płciowych co może wiązać się z poprawą lub pogorszeniem równowagi hormonalnej.
W czasach, gdy przytłaczająca ilość chemicznych estrogenów przenika do naszej żywości i środowiska, niezwykle ważne jest aby widzieć róźnicę między promotorami estrogenu a jego inhibitorami.
Istnieje wiele produktów handlowych reklamowanych jako pomocne w leczeniu zaburzeń hormonalnych, zaburzeń estrogenowych, menopauzie i objawów raka. Najpopularniejsze z nich to soja i produkty sojowe. Większość badań na temat soi są sponsorowane przez producentów tego typu produktów. W konsekwencji większość badań jakie możemy znaleźć wskazują na pozytywne korzyści ze stosowania soi i jej produktów. Soja jest tanim towarem, który generuje wielomiliardowe zyski producentom soi na całym świecie.
Jak izoflawony sojowe wpływają na organizm
Izoflawony sojowe były stałym elementem niektórych populacji od wieków i nie odnotowywano w nich chorób. Badania epidemiologiczne przeprowadzone w ostatnich dziesięcioleciach sugerują, że izoflawony mogą zapewnić ochronne działanie przeciwko rakowi piersi, macicy i prostaty. Jednakże ostatnie badania budzą poważne obawy i istnieje coraz więcej dowodów na to, że soja nie jest taka korzystna jak się na początku wydawało. Niektóre badania sugerują nawet, że izoflawony sojowe mogą szkodzić ludzkiemu organizmowi tak samo jak ksenoestrogeny.
Aby zrozumieć jak izoflawony wpływają na organizm, powinniśmy najpierw dowiedzieć się o ich róźnych formach i aktywności biologicznej. Jak się dowiemy, niektóre formy są bardziej aktywne biologicznie a inne nie. Najwaźniejszym jest uświadomienie sobie, że organizm rozpoznaje wysoce bioaktywną formę izoflawonów jako toksynę i stara się ją zneutralizować i wyeliminować z organizmu.
Dietetyczne źródła soi zawierają na ogół mieszaninę trzech izoflawonów: genisteine, dadzeine i glicyteine. Występują one w dwóch formach: wolne aglikony izoflawonów i sprzężone izoflawony. Aglikony są o wiele łatwiej wchłaniane niż sprzężone izoflawony i z tego powodu wykazują większe niebezpieczeństwo dla organizmu. Wątroba rozpoznaje je jako szkodliwe substancje i sprzęża je z kwasem glukuronowym. Gdy zostają sprzężone są traktowane jako produkt odpadowy i usuwane. 90% krążących izoflawonów we krwi jest sprzężonych z tym kwasem. To stanowi pewien problem, gdyż kwas glukuronowy jest odpowiedzialny za transport i metabolizm innych hormonów - androgenów.
Kwas glukuronowy jest kosztownym towarem w organizmie i spada wraz z wiekiem. Izoflawony sojowe okradają więc wątrobe z jej puli kwasu glukuronowego, przyszpieszając starzenie hormonalne całego organizmu. Dodatkowo izoflawony sojowe mogą wzmacniać działanie ksenoestrogenów co czyni je jeszcze bardziej niebezpiecznymi.
Profil metaboliczny i bezpieczeństwo soi
Ze względu na podobieństwo strukturalne do endogennego estrogenu, nastąpił znaczny rozwój badań nad wpływem izoflawonów sojowych na funkcje układu hormonalnego u ludzi. Występuje bezpośrednia korelacja między spożyciem izoflawonów sojowych a podwyższonym poziomem estradiolu krążącego we krwi.
Dowiedziono, że izoflawony sojowe obniżają działalność progesteronu, który reguluje działanie estrogenów w organizmie. Każda substancja, która zagłusza działanie progestonu, uwraźliwia organizm na estrogeny. Niski poziom progesteronu wiąże się z zaburzeniami estrogenu i szybkim starzeniem się kobiet.
Izoflawony sojowe hamują również enzym TPO biorącego udział w syntezie hormonów tarczycy, co prowadzi do niedoczynności tarczycy.
Soja i działanie rakotwórcze
Istnieją dowody na to, że izoflawony sojowe mogą wywoływać działanie mutagenne i toksyczne. Genisteina i dadzeina mają skłonność do uszkadzania nici DNA w ludzkiej spermie i limfocytach. Mimo, że powszechna opinia uważa genotoksyczność izoflawonów sojowych za znikome, niezależne badania sugerują coś zupełnie przeciwnego.
Studia na zwierzętach wykazały, że podawanie genisteiny myszom powoduje znaczne zwiększenie masy macicy i zaburzenia proliferacji komórek jajowodu. W jednym z badań stwierdzono, że długotrwałe stosowanie diety na bazie soi miało stymulujący wpływ na proliferację komórek nabłonka piersi u kobiet przed menopauzą. Inne badania dowodzą również o zmianach nowotworowych w piersiach u kobiet po menopauzie.
Soja i hormonalna terapia zastępcza HTZ
Izoflawony sojowe są wykorzystywane w znacznym stopniu jako naturalna alternatywa w stosunku do HTZ. Istnieją sprzeczne badania na ten temat. W jednym z badań izoflawony sojowe wykazały pomoc w zmniejszaniu uderzeń gorąca u kobiet aż o 40%. Inne badania pokazują, że soja przeciwnie, wzmaga uderzenia gorąca u kobiet.
Soja i układ sercowo-naczyniowy
Istnieją sprzeczne doniesienia na temat wpływu izoflawonów sojowych na układ krążenia. Jednakże faktem jest, że u osób spożywających duże ilości izoflawonów (40 gram dziennie) znajdują się duże ilości azotu mocznikowego we krwi. Azot mocznikowy wpływa negatywnie na produkcje tlenku azotu w organizmie osłabiając naczynia krwionośne, jednocześnie zwiększając poziom wolnych rodników, co może uszkadzać naczynia krwionośne.
Izoflawony sojowe obniżają cholesterol a dokłądniej frakcje LDL (zły cholesterol), jednak ostatnie badania ujawniają, że i także HDL (dobry cholesterol).
Soja i funkcje poznawcze
Powszechnie uważa się, że Japończycy są zdrowsi, wolniej starzejący się i żyjący przeciętnie dłużej niż Amerykanie. Dobre zdrowie Japończyków przypisuje się wysokiemy spożyciu soi w postaci tofu, tempeh czy misso. Jednak ostatnie badania wykazują, że odbiorcy dużych ilości tofu mają osłabione funkcje kognitywne w stosunku do osób nie stosujący soi.
Działanie soi
Izoflawony sojowe są łatwo wchłaniane przez ludzki organizm i wywierają istotne działanie estrogenowe podobne do ludzkiego hormonu estradiolu. Ze względu na sprzeczne doniesienia na temat wpływu soi na ludzi, potrzebne są dalsze badania, aby osiągnąć jednoznaczne dowody ich dokładnego wpływu na organizm.
FITOESTROGENY W ŻYWNOŚCI
Każda substancja, która promuje estrogen i tłumi progesteron może przyczyniać się do nadmiaru estrogenu w organizmie. Duża różnorodność fitoestrogenów oprócz izoflawonów sojowych znajduje się w żywności, przyprawach i ziołach. Niektóre z nich są używane jako alternatywy do leczenia zaburzeń estrogenowych, objawów menopauzy oraz raka. Badania pokazują jednak, że nie wszystkie fitoestrogeny są takie same. Ostatnie ustalenia wskazują, że fitoestrogeny mają różny wpływ na receptory estrogenowe (ER). Część promuje estrogen, inne zaś działają jako jego inhibitory. Praktycznie wszystkie fitoestrogeny okazały się być neutralne w stosunku do progesteronu.
Zioła promujące estrogen
Ostatnie badania w Zakładzie Badań nad Rakiem w California Public Health Foundation w Berkeley wykazały, że najsilniej wpływają na receptory estrogenowe: mleko sojowe, lukrecja i koniczyna czerwona. Lukrecja i koniczyna czerwona wykazały również silne działanie obniżające progesteron, co wzbudza poważne obawy naukowców. Inne zioła dziające słabiej to dong qui, ziele damiana, pluskwica groniasta oraz verbena.
Pluskwica groniasta ma rozległą historię w Europie Zachodniej, łagodząca objawy menopauzy, które są powszechnie kojarzone z niedoborem estrogenów. Jednak istnieją niepokojące doniesienia na temat nowotworów wywołanych przez te zioło u kobiet, które już cierpią na raka piersi.
Zioła działające antyestrogenowo
Niektóre zioła wykazują działanie antagonistyczne w stosunku do estrogenu. Do tej grupy należą:
polifenole z zielonej herbaty,
kwercetyna ( znaleziona w cebuli i czosnku ),
resweratrol (znaleziony w czerwonym winie i winogronach ),
apigenina ( rumianek ),
galangin ( propolis ),
chryzyna ( męczennica ),
indole ( warzywa kapustne ),
naringeriny ( owoce cytrusowe ),
SDG - Secoisolariciresinol diglukozydu ( lignany siemienia lnianego i sezamu)
Najsilniejsze działanie antyestrogenowe posiadają warzywa kapustne, lignany siemienia lnianego i sezamu oraz resweratrol i kwercetyna. Inne substancje, ale działające słabiej znajdują się w: mandragorze, jałowcu i jemiole.
Przyprawy działające antyestrogenowo
Fitoestrogeny działające jako inhibitory estrogenów znajdują się w przyprawach takich jak: tymianek, oregano i kurkuma. Jednak dla zauważalnych efektów potrzeba było by spożywać ogromne ilości tych przypraw. Tymianek i oregano dodatkowo działają przeciwwirusowo, antybakteryjnie i odtruwająco wspierając detoksyfikacyjne działanie wątroby. Kurkumina (składnik kurkumy i curry) mogą być stosowane do hamowania estrogenowych skutków pestycydów i środowiskowych ksenoestrogenów.
Przyprawy promujące estrogen
Do przypraw, które faktycznie promują estrogen zaliczamy: lukrecję i chmiel. Badania wykazały, że wszystkie rodzaje lukrecji promują estrogen. Chmiel jest składnikiem piwa, który daje napojowi niepowtarzalny gorzki smak. Badania wykazują, że fitoestrogeny z chmielu są prawdopodobnie odpowiedzialne za "brzuch piwny", który może być wynikiem nadmiaru estrogenów.
PIERWSZA LINIA OBRONY ŻYWIENIOWEJ
Żywność antyestrogenowa:
warzywa kapustne
owoce cytrusowe
kwasy tłuszczowe omega-3
organiczne mięso i nabiał
Inhibitory estrogenowe:
męczennica
rumianek
indole warzyw kapustnych
DRUGA LINIA OBRONY ŻYWIENIOWEJ
Żywność promująca progesteron u kobiet i testosteron u mężczyzn:
surowe orzechy i nasiona
awokado
oliwki i oliwa z oliwek
olej z zarodków ryżu
olej z kiełków pszenicy
TRZECIA LINIA OBRONY
Żywność oczyszczająca wątrobe:
zielone warzywa
owoce (cytrusy, jagody, jabłka, papaja, ananas)
owies i jęczmień
rośliny strączkowe (inne niż soja)
przyprawy (kurkuma, oregano, tymianek, rozmaryn, szałwia)
zioła (ostropest plamisty, korzeń mniszka, shilijit, jagody Amla, imbir i gotu-kola
ŻYWNOŚĆ ANTYESTROGENOWA I INHIBITORY ESTROGENÓW
Antyestrogenowe produkty żywnościowe są łatwo dostępne w sklepach spożywczych; gorzej jest jednak z inhibitorami estrogenów, których należy szukać w sklepach ze zdrową żywnością. Tym niemniej mieszanina żywności antyestrogenowej z inhibitorami estrogenów jest najlepszym sposobem, aby przeciwdziałać nadmiarowi estrogenów.
Żywność antyestrogenowa:
warzywa kapustne - są to najwaźniejsze pokarmy antyestrogenowe. Należą do nich takie warzywa jak: brokuły, kalafior, brukselka i kapusta. Indole warzyw kapustnych zostały również uznane powszechnie za zapobiegające rakowi. Składniki aktywne warzyw kapustnych to: indol-3-karbinol, DIM oraz indol-3 etylu. Posiadają one zdolność do zmiany metabolizmu estrogenu oraz produkcji przeciwutleniaczy i antyrakowych metabolitów. Badania wykazują, że indole warzyw kapustnych zwiększają stosunek korzystnych metabolitów estrogenu (2-hydro estrogenów) do szkodliwych metabolitów estrogenu (16-hydro estrogenów). Wysokie stosunek tych substancji chemicznych zmniejsza ryzyko raka związane z wysokiem poziomem estrgenów.
cebula i czosnek - składnik aktywny tych dwóch ważnych pokarmów to kwercetyna. Znana jest ze swoich właściwości immunologicznych i detoksykujących wątrobe. Kwercetyna wykazała również zdolność do hamowania enzymów, które syntetyzują estrogeny, gdy jest stosowana w większej ilości. Ponadto kwercetyna działa z innymi flawonoidami wzmacniając ich antyestrogenowe działanie.
omega-3 - znajdujące się w surowych orzechach i nasionach a także w tłuszczu rybim promują antyestrogenowe hormony: progesteron u kobiet oraz testosteron u mężczyzn. Ponadto omega-3 chronią organizm przed estrogenami wywoływanymi przez nadmiar omega-6.
orzechy i nasiona - promują antyestrogenowe hormony. Badacze uważają, że orzechy i nasiona były pierwotną składową człowieka na długo przed zbożami. W związku z tym ludzie mieli więcej czasu na dostosowanie się i korzystania z benefitów orzechów i nasion.
awokado, oliwki, oliwa z oliwek - orzechy i nasiona nie są jedynymi pokarmami zawierającymi sterole roślinne. Istnieją setki znanych steroli i prawdopodobnie jest jeszcze więcej do odkrycia. Niestety sterole roślinne szybko jełczeją gdy reagują z tlenem, światłem i ciepłem. Dlatego poleca się aby spożywać sterole zawarte w surowych pokarmach takich jak awokado, oliwki, kiełki, owies czy oleje tłoczone na zimno.
zielenina, owoce, przyprawy i zioła - dostarczają składników odżywczych, które pomagają w detoksyfikacji wątroby, tym samym przeciwdziałając estrogenom. Owoce takie jak pomarańcze, grejfruty, jagody, papaja, ananasy, kiwi i jabłka dostarczają organizmowi przeciwutleniaczy, witamin, enzymów i kofaktorów, które pomagają chronić organizm przed działaniem rodników tlenowych zmniejszając stres oksydacyjny w wątrobie.
Z owoców najsilniejsze działanie antyestrogenowe posiadają cytrusy i dlatego są one najbardziej efektywne. Z warzyw tę samą funkcję pełnią warzywa liściaste a zielenina dostarcza witamin, minerałów, grup metylowych i fosforanów, dzięki czemu zwiększa się detoksyfikacja wątroby oraz metabolizm estrogenu.
Przyprawy takie jak oregano, tymianek, rozmaryn, szałwia i kurkuma znane są ze swoich właściwości antybakteryjnych i przeciwwirusowych. Zawierają również olejki lotne które promują detox wątroby. Najnowsze badania wykazały, że kurkuma ma właściwości antyestrogenowe i antyrakowe. Kurkuma wykazała zdolność do antagonizowania i zniszczenia receptorów estrogenowych komórek nowotworowych w ten sposób hamując wzrost guza.
Zioła takie jak ostropest i korzeń mniszka lekarskiego są znane z silnych właściwości detoksyfikujących wątrobe. Inne zioła takie jak shilajit, jagody Amla, imbir i gotukola działają pomocniczo tzn. przeciwzapalnie i immunologicznie i wzmacniająco na wątrobe. Jak wiadomo wątroba jest organem, która metabolizuje i neutralizuje estrogen. W tej materii każdy detoxifier wątroby pomaga chronić organizm przed nadmiarem estrogenów.
organiczny nabiał - nabiał był głównym składnikiem diety człowieka przez tysiące lat. Pojawiają się dowody na to, że surowe mleko od krów karmionych trawą jest opłacalnym źródłem antyestrogenowych składników. Ostatnie badania wykazują, że CLA (sprzężony kwas linolowy) działa zarówno antyestrogenowo i antynowotworowo. Jest to mleczny związek tłuszczowy, który znajduje się w surowym, świeżym mleku. Poza mlekiem, CLA występuje naturalnie, lecz w mniejszych ilościach w tłuszczu zwierząt karmionych trawą. Organiczne produkty mleczne działają głęboko antyestrogenowo. Niektórzy naukowcy twierdzą też, że izomery CLA działają podobnie do omega-3, tłumiąc omega-6 i ich metabolizm co wpływa korzystnie na poziom estrogenów.
Inhibitory estrogenów
Istnieje coraz więcej dowodów na to, że pewne związki roślinne mają unikalną zdolność do hamowania estrogenu lub przesunięcia jego metabolizmu do mniej biologicznych form. Inhibitory estrogenów są obecnie bardzo interesującym tematem ze względu na ich potencjalne antyrakowe właściwości. W stanie naturalnym, inhibitory estrogenów są ogólnie równoważone przez inne związki, które promują estrogen. To prowadzi badaczy do przypuszczenia, że inhibitory estrogenów muszą być izolowane z roślin w wysokich dawkach, bo dopiero takie działają antyestrogenowo. Jednak w niektórych roślinach inhibitory estrogenów są bardziej dostępne i możemy czerpać z nich korzyści. Należą do nich: warzywa kapustne, cebula, czosnek, owoce cytrusowe, surowy miód i surowe produkty pszczele.
Silne właściwości antyestrogenowe posiadają lignany siemienia lnianego i sezamu. Występujący w nich związek SDG ( (Secoisolariciresinol diglukozydu) jest metabolizowany przez bakterie jelitowe do bardziej bioaktywnych związków - enterodiol i enterolakton, które potrafią zwiększyć nawet o 70% metabolity 2- hydroestrogenu . Jego wysoki poziom w stosunku do złych metabolitów estrogenów obniża mocno estrogen w organizmie.
Zmieniony przez - skubaniec25 w dniu 2013-05-13 01:25:23
NADMIAR ESTROGENÓW W ŻYWNOŚCI I ŚRODOWISKU
Nigdy przedtem w historii ludzkie ciało nie było tak wystawione na działanie estrogenów jak ma to miejsce dzisiaj. Większość naszego jedzenia jest pełne estrogenów. Nasze mięso i nabiał są naładowane hormonami, a warzywa i owoce potraktowane pestycydami, które wykazują aktywność estrogenową. Nigdy nie byliśmy przystosowani do takiej ilości estrogenów w żywności i środowisku.
W wyniku tego zaobserwować można postępującą feminizację płci. Mężczyźni, kobiety i dzieci są coraz grubsi i ciężsi, ze względu na nadmiar estrogenów, a zaburzenia hormonalne i nowotwory osiągnięły niemal epidemię.
CZY NASZE ŻYCIE ZAGROŻONE JEST PRZEZ ESTROGENY
Dzisiejszy świat stracił równowagę ekologiczną. Jak na ironię wiele produktów zdrowotnych oraz reklamowanych do utraty wagi zawiera spore ilości soi i białka sojowego. Dodatki do żywności promujące estrogen itp.
Estrogenowe chemikalia wytwarzane przemysłowo, znane jako ksenoestrogeny, są to duże żróźnicowane grupy chemiczne. Związki te mogą naśladować kobiece estrogeny i zakłócać równowagę hormonalną zakłócając rozwój sexualny i funkcje rozrodcze. Niektóre z tych substancji przenikają do rzek i stawów. Ksenoestrogeny są podejrzewane o raka piersi i proliferacje komórek nabłonka pochwy oraz za hamowanie wytwarzania męskiego nasienia i raka jąder.
Ksenoestrogeny wykazały zdolność do indukowania aktywności aromatazy. Aromataza jest enzymem do syntezy estrogenów z androgenów. Przemysł chemiczny twierdzi, że ksenoestrogeny są znacznie słabsze niż naturalnie występujący hormon estrogen a więc nie są w stanie konkurować i wywoływać działania estrogenowego.
Niektóre estrogeny są szczególnie znane w promowaniu raka i sterylizacji chemicznej. Naukowcy z Tufts Medical w Bostonnie odkryli, że pewne detergenty chemiczne biorące udział w produkcji plastiku pobudzają wzrost komórek rakowych w piersi. Są to związki chemiczne należące do grupy ftalanów, które są głównie używane jako plastyfikatory. Znajdziemy je w pojemnikach na jedzenie, butelkach do wody, zabawkach dla dzieci a nawet w puszkach z odżywkami dla sportowców. Ftalany są również stosowane w produkcji PVC, oraz są powszechne w rozpuszczalnikach, perfumach, pestycydach, lakierach do paznokci, klejach, farbach etc.
Ftalany znajdziemy prawie wszędzie, są to jedne z najbardziej niebezpiecznych substancji substancji chemicznych w dzisiejszym świecie i są one głównie odpowiedzialne za feminizację u chłopców i mężczyzn.
Biosynteza estrogenów u ludzi występuje głównie w tkance tłuszczowej. Czym więcej jej posiadamy tym więcej estrogenów wytwarza organizm na drodze aromatazy, która syntetyzuje estrogen od męskich androgenów.
Estrogenowe chemikalia wiązą się z estrogenowymi receptorami i wywołują aktywność aromatazy w tkance tłuszczowej, co zwiększa poziom estrogenów i jej aktywność. Dodatkowy estrogen powoduje wzrost uwraźliwienia tkanek na estrogen i powiększenie tkanki tłuszczowej, co znów powoduje zwiększenie aromatazy i produkcje nowych estrogenów. Rezultatem jest otyłość i coraz większa kumulacja estrogenów w organizmie i związane z nią problemy hormonalne.
Istnieje bezpośredni związek między podwyższonym estrgenem a zaburzeniami obejmującymi otyłość, problemy z cukrem we krwi, podwyższonym poziomem lipidów we krwi i wysokiem ciśnieniem krwi. Naukowcy powoli przekonują się, że wyżej wymienione patologie związane są z przewlekłą ekspozycją na estrogenowe substancje chemiczne. Prosze nie zrozumieć mnie źle; naturalne estrogeny same w sobie nie są złe, ponieważ występują w większości przypadków z inhibitorami estrogenów. Mają one określone funkcje w organizmie.
W organizmie występują dwa rodzaje receptorów estrogenowych - alfa i beta receptory. Występują one w znacznych ilościach w kościach, mózgu i naczyniach krwionośnych. Naturalne estrogeny produkowane przez organizm działają tylko na receptory beta.Jeśli naturalne estrogeny występują na nich to wówczas te części organizmu nie chorują. Jednak syntetyczne estrogeny działają na dwa rodzaje receptorów, co powoduje ogromne problemy w orgnizmie. U mężczyzn alfa receptory w największych ilościach występują w okolicach brzucha i klatki piersiowej, więc to tam z wiekiem gromadzi się najwięcej tkanki tłuszczowej.
Soja i estrogeny - czy jest to realny problem?
Fitoestrogeny zwane również estrogenami roślinnymi są szeroko stosowane w leczeniu zaburzeń związanych z estrogenami i rakiem. Jednakże istnieją dowody na to, że nadmiar pewnych fitoestrogenów nie wpływa korzystnie na zdrowie. Gdy jest nadmiar estrogenów w organizmie, to każda substancja promująca estrogen jest szkodliwa.
Fitoestrogeny występują naturalnie w wielu roślinach i mają strukturalne i funkcjonalne podobieństwo do ludzkiego hormonu - estradiolu. Najbardziej znanymi fitoestrogenami są izoflawony znajdujące się w wielu warzywach, zbożach i roślinach strączkowych. Najwyższe ich stężenie znajduje się w soi.
Mimo, że wiele flawonoidów często nazywanych jest fitoestrogenami, to tylko ograniczona ich liczba ma siłę do wiązania się z receptorami estrogenowymi i promowania aktywności estrogenowej. Flawonoidy często występują z inhibitorami estrogenów (związkami hamującymi działalność estrogenową). Flawonoidy takie jak chryzyna występująca w męczennicy oraz apigenina (rumianek), wykazują zdolność do hamowania aktywności estrogenowej, podczas gdy inne, takie jak genisteina (soja) działają proestrogenowo.
Flawonoidy mają szerokie spektrum zdrowotne takie jak: działalność przeciwzapalna, przeciwutleniająca, przeciwwirusowa i antynowotworowa. Jednak niektóre flawonoidy modulują również funkcje i metabolizm hormonów płciowych co może wiązać się z poprawą lub pogorszeniem równowagi hormonalnej.
W czasach, gdy przytłaczająca ilość chemicznych estrogenów przenika do naszej żywości i środowiska, niezwykle ważne jest aby widzieć róźnicę między promotorami estrogenu a jego inhibitorami.
Istnieje wiele produktów handlowych reklamowanych jako pomocne w leczeniu zaburzeń hormonalnych, zaburzeń estrogenowych, menopauzie i objawów raka. Najpopularniejsze z nich to soja i produkty sojowe. Większość badań na temat soi są sponsorowane przez producentów tego typu produktów. W konsekwencji większość badań jakie możemy znaleźć wskazują na pozytywne korzyści ze stosowania soi i jej produktów. Soja jest tanim towarem, który generuje wielomiliardowe zyski producentom soi na całym świecie.
Jak izoflawony sojowe wpływają na organizm
Izoflawony sojowe były stałym elementem niektórych populacji od wieków i nie odnotowywano w nich chorób. Badania epidemiologiczne przeprowadzone w ostatnich dziesięcioleciach sugerują, że izoflawony mogą zapewnić ochronne działanie przeciwko rakowi piersi, macicy i prostaty. Jednakże ostatnie badania budzą poważne obawy i istnieje coraz więcej dowodów na to, że soja nie jest taka korzystna jak się na początku wydawało. Niektóre badania sugerują nawet, że izoflawony sojowe mogą szkodzić ludzkiemu organizmowi tak samo jak ksenoestrogeny.
Aby zrozumieć jak izoflawony wpływają na organizm, powinniśmy najpierw dowiedzieć się o ich róźnych formach i aktywności biologicznej. Jak się dowiemy, niektóre formy są bardziej aktywne biologicznie a inne nie. Najwaźniejszym jest uświadomienie sobie, że organizm rozpoznaje wysoce bioaktywną formę izoflawonów jako toksynę i stara się ją zneutralizować i wyeliminować z organizmu.
Dietetyczne źródła soi zawierają na ogół mieszaninę trzech izoflawonów: genisteine, dadzeine i glicyteine. Występują one w dwóch formach: wolne aglikony izoflawonów i sprzężone izoflawony. Aglikony są o wiele łatwiej wchłaniane niż sprzężone izoflawony i z tego powodu wykazują większe niebezpieczeństwo dla organizmu. Wątroba rozpoznaje je jako szkodliwe substancje i sprzęża je z kwasem glukuronowym. Gdy zostają sprzężone są traktowane jako produkt odpadowy i usuwane. 90% krążących izoflawonów we krwi jest sprzężonych z tym kwasem. To stanowi pewien problem, gdyż kwas glukuronowy jest odpowiedzialny za transport i metabolizm innych hormonów - androgenów.
Kwas glukuronowy jest kosztownym towarem w organizmie i spada wraz z wiekiem. Izoflawony sojowe okradają więc wątrobe z jej puli kwasu glukuronowego, przyszpieszając starzenie hormonalne całego organizmu. Dodatkowo izoflawony sojowe mogą wzmacniać działanie ksenoestrogenów co czyni je jeszcze bardziej niebezpiecznymi.
Profil metaboliczny i bezpieczeństwo soi
Ze względu na podobieństwo strukturalne do endogennego estrogenu, nastąpił znaczny rozwój badań nad wpływem izoflawonów sojowych na funkcje układu hormonalnego u ludzi. Występuje bezpośrednia korelacja między spożyciem izoflawonów sojowych a podwyższonym poziomem estradiolu krążącego we krwi.
Dowiedziono, że izoflawony sojowe obniżają działalność progesteronu, który reguluje działanie estrogenów w organizmie. Każda substancja, która zagłusza działanie progestonu, uwraźliwia organizm na estrogeny. Niski poziom progesteronu wiąże się z zaburzeniami estrogenu i szybkim starzeniem się kobiet.
Izoflawony sojowe hamują również enzym TPO biorącego udział w syntezie hormonów tarczycy, co prowadzi do niedoczynności tarczycy.
Soja i działanie rakotwórcze
Istnieją dowody na to, że izoflawony sojowe mogą wywoływać działanie mutagenne i toksyczne. Genisteina i dadzeina mają skłonność do uszkadzania nici DNA w ludzkiej spermie i limfocytach. Mimo, że powszechna opinia uważa genotoksyczność izoflawonów sojowych za znikome, niezależne badania sugerują coś zupełnie przeciwnego.
Studia na zwierzętach wykazały, że podawanie genisteiny myszom powoduje znaczne zwiększenie masy macicy i zaburzenia proliferacji komórek jajowodu. W jednym z badań stwierdzono, że długotrwałe stosowanie diety na bazie soi miało stymulujący wpływ na proliferację komórek nabłonka piersi u kobiet przed menopauzą. Inne badania dowodzą również o zmianach nowotworowych w piersiach u kobiet po menopauzie.
Soja i hormonalna terapia zastępcza HTZ
Izoflawony sojowe są wykorzystywane w znacznym stopniu jako naturalna alternatywa w stosunku do HTZ. Istnieją sprzeczne badania na ten temat. W jednym z badań izoflawony sojowe wykazały pomoc w zmniejszaniu uderzeń gorąca u kobiet aż o 40%. Inne badania pokazują, że soja przeciwnie, wzmaga uderzenia gorąca u kobiet.
Soja i układ sercowo-naczyniowy
Istnieją sprzeczne doniesienia na temat wpływu izoflawonów sojowych na układ krążenia. Jednakże faktem jest, że u osób spożywających duże ilości izoflawonów (40 gram dziennie) znajdują się duże ilości azotu mocznikowego we krwi. Azot mocznikowy wpływa negatywnie na produkcje tlenku azotu w organizmie osłabiając naczynia krwionośne, jednocześnie zwiększając poziom wolnych rodników, co może uszkadzać naczynia krwionośne.
Izoflawony sojowe obniżają cholesterol a dokłądniej frakcje LDL (zły cholesterol), jednak ostatnie badania ujawniają, że i także HDL (dobry cholesterol).
Soja i funkcje poznawcze
Powszechnie uważa się, że Japończycy są zdrowsi, wolniej starzejący się i żyjący przeciętnie dłużej niż Amerykanie. Dobre zdrowie Japończyków przypisuje się wysokiemy spożyciu soi w postaci tofu, tempeh czy misso. Jednak ostatnie badania wykazują, że odbiorcy dużych ilości tofu mają osłabione funkcje kognitywne w stosunku do osób nie stosujący soi.
Działanie soi
Izoflawony sojowe są łatwo wchłaniane przez ludzki organizm i wywierają istotne działanie estrogenowe podobne do ludzkiego hormonu estradiolu. Ze względu na sprzeczne doniesienia na temat wpływu soi na ludzi, potrzebne są dalsze badania, aby osiągnąć jednoznaczne dowody ich dokładnego wpływu na organizm.
FITOESTROGENY W ŻYWNOŚCI
Każda substancja, która promuje estrogen i tłumi progesteron może przyczyniać się do nadmiaru estrogenu w organizmie. Duża różnorodność fitoestrogenów oprócz izoflawonów sojowych znajduje się w żywności, przyprawach i ziołach. Niektóre z nich są używane jako alternatywy do leczenia zaburzeń estrogenowych, objawów menopauzy oraz raka. Badania pokazują jednak, że nie wszystkie fitoestrogeny są takie same. Ostatnie ustalenia wskazują, że fitoestrogeny mają różny wpływ na receptory estrogenowe (ER). Część promuje estrogen, inne zaś działają jako jego inhibitory. Praktycznie wszystkie fitoestrogeny okazały się być neutralne w stosunku do progesteronu.
Zioła promujące estrogen
Ostatnie badania w Zakładzie Badań nad Rakiem w California Public Health Foundation w Berkeley wykazały, że najsilniej wpływają na receptory estrogenowe: mleko sojowe, lukrecja i koniczyna czerwona. Lukrecja i koniczyna czerwona wykazały również silne działanie obniżające progesteron, co wzbudza poważne obawy naukowców. Inne zioła dziające słabiej to dong qui, ziele damiana, pluskwica groniasta oraz verbena.
Pluskwica groniasta ma rozległą historię w Europie Zachodniej, łagodząca objawy menopauzy, które są powszechnie kojarzone z niedoborem estrogenów. Jednak istnieją niepokojące doniesienia na temat nowotworów wywołanych przez te zioło u kobiet, które już cierpią na raka piersi.
Zioła działające antyestrogenowo
Niektóre zioła wykazują działanie antagonistyczne w stosunku do estrogenu. Do tej grupy należą:
polifenole z zielonej herbaty,
kwercetyna ( znaleziona w cebuli i czosnku ),
resweratrol (znaleziony w czerwonym winie i winogronach ),
apigenina ( rumianek ),
galangin ( propolis ),
chryzyna ( męczennica ),
indole ( warzywa kapustne ),
naringeriny ( owoce cytrusowe ),
SDG - Secoisolariciresinol diglukozydu ( lignany siemienia lnianego i sezamu)
Najsilniejsze działanie antyestrogenowe posiadają warzywa kapustne, lignany siemienia lnianego i sezamu oraz resweratrol i kwercetyna. Inne substancje, ale działające słabiej znajdują się w: mandragorze, jałowcu i jemiole.
Przyprawy działające antyestrogenowo
Fitoestrogeny działające jako inhibitory estrogenów znajdują się w przyprawach takich jak: tymianek, oregano i kurkuma. Jednak dla zauważalnych efektów potrzeba było by spożywać ogromne ilości tych przypraw. Tymianek i oregano dodatkowo działają przeciwwirusowo, antybakteryjnie i odtruwająco wspierając detoksyfikacyjne działanie wątroby. Kurkumina (składnik kurkumy i curry) mogą być stosowane do hamowania estrogenowych skutków pestycydów i środowiskowych ksenoestrogenów.
Przyprawy promujące estrogen
Do przypraw, które faktycznie promują estrogen zaliczamy: lukrecję i chmiel. Badania wykazały, że wszystkie rodzaje lukrecji promują estrogen. Chmiel jest składnikiem piwa, który daje napojowi niepowtarzalny gorzki smak. Badania wykazują, że fitoestrogeny z chmielu są prawdopodobnie odpowiedzialne za "brzuch piwny", który może być wynikiem nadmiaru estrogenów.
PIERWSZA LINIA OBRONY ŻYWIENIOWEJ
Żywność antyestrogenowa:
warzywa kapustne
owoce cytrusowe
kwasy tłuszczowe omega-3
organiczne mięso i nabiał
Inhibitory estrogenowe:
męczennica
rumianek
indole warzyw kapustnych
DRUGA LINIA OBRONY ŻYWIENIOWEJ
Żywność promująca progesteron u kobiet i testosteron u mężczyzn:
surowe orzechy i nasiona
awokado
oliwki i oliwa z oliwek
olej z zarodków ryżu
olej z kiełków pszenicy
TRZECIA LINIA OBRONY
Żywność oczyszczająca wątrobe:
zielone warzywa
owoce (cytrusy, jagody, jabłka, papaja, ananas)
owies i jęczmień
rośliny strączkowe (inne niż soja)
przyprawy (kurkuma, oregano, tymianek, rozmaryn, szałwia)
zioła (ostropest plamisty, korzeń mniszka, shilijit, jagody Amla, imbir i gotu-kola
ŻYWNOŚĆ ANTYESTROGENOWA I INHIBITORY ESTROGENÓW
Antyestrogenowe produkty żywnościowe są łatwo dostępne w sklepach spożywczych; gorzej jest jednak z inhibitorami estrogenów, których należy szukać w sklepach ze zdrową żywnością. Tym niemniej mieszanina żywności antyestrogenowej z inhibitorami estrogenów jest najlepszym sposobem, aby przeciwdziałać nadmiarowi estrogenów.
Żywność antyestrogenowa:
warzywa kapustne - są to najwaźniejsze pokarmy antyestrogenowe. Należą do nich takie warzywa jak: brokuły, kalafior, brukselka i kapusta. Indole warzyw kapustnych zostały również uznane powszechnie za zapobiegające rakowi. Składniki aktywne warzyw kapustnych to: indol-3-karbinol, DIM oraz indol-3 etylu. Posiadają one zdolność do zmiany metabolizmu estrogenu oraz produkcji przeciwutleniaczy i antyrakowych metabolitów. Badania wykazują, że indole warzyw kapustnych zwiększają stosunek korzystnych metabolitów estrogenu (2-hydro estrogenów) do szkodliwych metabolitów estrogenu (16-hydro estrogenów). Wysokie stosunek tych substancji chemicznych zmniejsza ryzyko raka związane z wysokiem poziomem estrgenów.
cebula i czosnek - składnik aktywny tych dwóch ważnych pokarmów to kwercetyna. Znana jest ze swoich właściwości immunologicznych i detoksykujących wątrobe. Kwercetyna wykazała również zdolność do hamowania enzymów, które syntetyzują estrogeny, gdy jest stosowana w większej ilości. Ponadto kwercetyna działa z innymi flawonoidami wzmacniając ich antyestrogenowe działanie.
omega-3 - znajdujące się w surowych orzechach i nasionach a także w tłuszczu rybim promują antyestrogenowe hormony: progesteron u kobiet oraz testosteron u mężczyzn. Ponadto omega-3 chronią organizm przed estrogenami wywoływanymi przez nadmiar omega-6.
orzechy i nasiona - promują antyestrogenowe hormony. Badacze uważają, że orzechy i nasiona były pierwotną składową człowieka na długo przed zbożami. W związku z tym ludzie mieli więcej czasu na dostosowanie się i korzystania z benefitów orzechów i nasion.
awokado, oliwki, oliwa z oliwek - orzechy i nasiona nie są jedynymi pokarmami zawierającymi sterole roślinne. Istnieją setki znanych steroli i prawdopodobnie jest jeszcze więcej do odkrycia. Niestety sterole roślinne szybko jełczeją gdy reagują z tlenem, światłem i ciepłem. Dlatego poleca się aby spożywać sterole zawarte w surowych pokarmach takich jak awokado, oliwki, kiełki, owies czy oleje tłoczone na zimno.
zielenina, owoce, przyprawy i zioła - dostarczają składników odżywczych, które pomagają w detoksyfikacji wątroby, tym samym przeciwdziałając estrogenom. Owoce takie jak pomarańcze, grejfruty, jagody, papaja, ananasy, kiwi i jabłka dostarczają organizmowi przeciwutleniaczy, witamin, enzymów i kofaktorów, które pomagają chronić organizm przed działaniem rodników tlenowych zmniejszając stres oksydacyjny w wątrobie.
Z owoców najsilniejsze działanie antyestrogenowe posiadają cytrusy i dlatego są one najbardziej efektywne. Z warzyw tę samą funkcję pełnią warzywa liściaste a zielenina dostarcza witamin, minerałów, grup metylowych i fosforanów, dzięki czemu zwiększa się detoksyfikacja wątroby oraz metabolizm estrogenu.
Przyprawy takie jak oregano, tymianek, rozmaryn, szałwia i kurkuma znane są ze swoich właściwości antybakteryjnych i przeciwwirusowych. Zawierają również olejki lotne które promują detox wątroby. Najnowsze badania wykazały, że kurkuma ma właściwości antyestrogenowe i antyrakowe. Kurkuma wykazała zdolność do antagonizowania i zniszczenia receptorów estrogenowych komórek nowotworowych w ten sposób hamując wzrost guza.
Zioła takie jak ostropest i korzeń mniszka lekarskiego są znane z silnych właściwości detoksyfikujących wątrobe. Inne zioła takie jak shilajit, jagody Amla, imbir i gotukola działają pomocniczo tzn. przeciwzapalnie i immunologicznie i wzmacniająco na wątrobe. Jak wiadomo wątroba jest organem, która metabolizuje i neutralizuje estrogen. W tej materii każdy detoxifier wątroby pomaga chronić organizm przed nadmiarem estrogenów.
organiczny nabiał - nabiał był głównym składnikiem diety człowieka przez tysiące lat. Pojawiają się dowody na to, że surowe mleko od krów karmionych trawą jest opłacalnym źródłem antyestrogenowych składników. Ostatnie badania wykazują, że CLA (sprzężony kwas linolowy) działa zarówno antyestrogenowo i antynowotworowo. Jest to mleczny związek tłuszczowy, który znajduje się w surowym, świeżym mleku. Poza mlekiem, CLA występuje naturalnie, lecz w mniejszych ilościach w tłuszczu zwierząt karmionych trawą. Organiczne produkty mleczne działają głęboko antyestrogenowo. Niektórzy naukowcy twierdzą też, że izomery CLA działają podobnie do omega-3, tłumiąc omega-6 i ich metabolizm co wpływa korzystnie na poziom estrogenów.
Inhibitory estrogenów
Istnieje coraz więcej dowodów na to, że pewne związki roślinne mają unikalną zdolność do hamowania estrogenu lub przesunięcia jego metabolizmu do mniej biologicznych form. Inhibitory estrogenów są obecnie bardzo interesującym tematem ze względu na ich potencjalne antyrakowe właściwości. W stanie naturalnym, inhibitory estrogenów są ogólnie równoważone przez inne związki, które promują estrogen. To prowadzi badaczy do przypuszczenia, że inhibitory estrogenów muszą być izolowane z roślin w wysokich dawkach, bo dopiero takie działają antyestrogenowo. Jednak w niektórych roślinach inhibitory estrogenów są bardziej dostępne i możemy czerpać z nich korzyści. Należą do nich: warzywa kapustne, cebula, czosnek, owoce cytrusowe, surowy miód i surowe produkty pszczele.
Silne właściwości antyestrogenowe posiadają lignany siemienia lnianego i sezamu. Występujący w nich związek SDG ( (Secoisolariciresinol diglukozydu) jest metabolizowany przez bakterie jelitowe do bardziej bioaktywnych związków - enterodiol i enterolakton, które potrafią zwiększyć nawet o 70% metabolity 2- hydroestrogenu . Jego wysoki poziom w stosunku do złych metabolitów estrogenów obniża mocno estrogen w organizmie.
Zmieniony przez - skubaniec25 w dniu 2013-05-13 01:25:23
6
Krzysztof Piekarz
faftaq
